بازی نقش آفرینی D&D؛ شما هم دعوتید.

این بار استثنائا حرف آخر رو اول می‌زنم، چرا که می‌دونم بی‌صبرانه منتظر شنیدنش هستین! بعدش میریم به سراغ معرفی رول مسترها (Rolemaster: همون راویان شیرین سخن و غیره) و در نهایت کمی تا حدی، در مورد دلایل تغییر در نحوه‌ی برگزاری جلسات نقش آفرینی، صحبت خواهیم کرد…

امسال در رویداد «روز جهانی بازی‌های رومیزی» که در تاریخ جمعه هشتم اردیبهشت برگزار میشه، دو سانس بازی نقش آفرینی (به طور مشخص D&D / Dungeons & Dragons) دیده شده. اولی با رول مستری «کیارش پورهادی» بین ساعات 10 الی 13 (شاید هم 14) و دیگری به رول مستری «شهریار اصولی» بین ساعات 16 الی 19 (بلکه هم 20). در همون دقایق ابتدایی اعلام سانس‌ها، ظرفیت این دو سانس پُر شد. ولی تماشای بازی برای همه‌ی علاقه‌مندان به بازی‌های نقش آفرینی و رومیزی آزاده. یا بهتر بگم، قویاً پیشنهاد میشه.

پس اگه دوست دارین تجربه دستِ اولی از بازی‌های نقش آفرینی بدست بیارید، خودتون رو ساعت 10 صبح یا 4 بعدازظهر (یا شایدم هر دو) به «انستیتو ملی بازی‌سازی» برسونید و پله‌ها رو تا انتها بالا بیاید، که دنیایی خیال انگیز در «کافه‌ی انستیتو» در انتظارتونه. اگر بلیت نگرفتید، مهم نیست! نیازی به پیش ثبت نام و پس ثبت نام هم نیست. این بازی‌ها رو میشه مثل یه تئاتر تماشا کرد. تنها نکته‌ای که به نظرم میرسه اینه که دیر نکنید؛ چرا که قراره در ابتدای هر جلسه از بازی، رول مسترها به طور فشرده در مورد بازی‌های نقش آفرینی صحبت کنن و زود هم نرید، که در پایان هر جلسه هم راویان ما درباره‌ی این که چطوری خودتون بازی نقش آفرینی اجرا کنید، براتون صحبت می‌کنن. اگر هم نشد و مجبور شدین وسط بازی برسید یا زودتر از تموم شدن بازی محل رو ترک کنید، سکوت رو رعایت کنید. بازیکن ها مشغول بازی اند.

آدرس انستیتو ملی بازی سازی: تهران – میدان هفت تیر، خ بهار شیراز، خ سلیمان خاطر، نبش کوچه گلزار پلاک 98

و اما رول مسترها به روایت خودشون

کیارش پورهادی
متولد بهمن ۱۳۵۳
گیمر یک چهارم خفن
از زمان pong یا همون تی‌وی گیمِ خودمون با بازی آشنا شدم و هنوز هم مشغول بازی کردن هستم. اولین بازی‌های کامپیوتری رو روی Sinclair​ Spectrum 48 بازی کردم .
در بچگی بردگیم‌های مورد علاقم عمو پولدار، مونوپولی و استراتگو بودن و هیچ وقت از شطرنج خوشم نیومده!!!
از اواخر دهه ۹۰ میلادی با D&D آشنا شدم و شروع به بازی کردم. یکی دو سالی هم به صورت منقطع Dungeon Master بودم، ولی بیشتر بازی کردنشو دوست دارم.

شهریار اصولی
متولد آبان 68
معتاد گیم
علاقه به ترک هم ندارم.
اینایی که فقط فوتبال و کال بازی می کنند گیمر نیستند.
بتمن و گوکوو بهترین قهرمانها هستند.
بازی های مورد علاقه من:
VS system، DnD، Kotor، FFX و هرچی بلیزارد میده.

نظرم درباره اینکه آیا “وان پانچ من” میتونه “گوکوو” رو شکست بده…
جواب من: وان پانچ من اصلا کی هست؟

مقدمه‌ی متاخر!

قبل از هر چیز از این که همچنان همراه نگارنده هستید، دستتون رو به گرمی می‌فشارم 🙂 دلایل تغییر در نحوه‌ی برگزاری جلسات نقش آفرینی، به شرح زیر است:

– سال گذشته جلسات بازی‌های نقش آفرینی در شش سانس دو ساعته اجرا شد. دو ساعت واقعاً کم بود، خیلی کم بود. بازیکنان پیش از این که مزه‌ی واقعی بازی رو بچشن، می‌بایست جای خودشون رو به بازیکنان جدید می‌دادن.

– بسیاری از دوستان علاقه داشتند بازی رو از نزدیک تماشا کنن، ولی تداخل زمانی بازی‌ها به دلیل طولانی شدن سانس قبلی، و به تبعش ازدحام و همهمه، باعث میشد که نه کسانی که بازی می‌کردن بتونن خودشون رو در نقش شخصیت‌ها تصور کنن (یادتون باشه که اسم بازی نقش آفرینی هستش) و نه تماشاچیان در اون هاگیر واگیر متوجه قضیه میشدن.

– در نهایت کسانی هم که جلسه بازی رو به اتمام می‌رسوندن، نمی‌دونستن که بعدش اگه بخوان خودشون آستین‌ها رو بالا زده و جلسات بازی برای خودشون داشته باشن، باید چی کار کنن.

در پایان امیدواریم که این تغییرات در برگزاری، سبب آشنایی بیشتر علاقه‌مندان با بازی‌های نقش آفرینی بشه و محرکی باشه برای این که جلسات بازی خودشون رو داشته باشن.