تست کردن بازیها، میتونه واقعا سرگرم کننده، الهامبخش و مفید باشه. از طرفی هم میتونه شما رو خسته، ناامید و ناراحت کنه. از همه بدتر، گاهی فقط وقت شما رو تلف میکنه. از اونجایی که بهترین بازیها، هر روز در حال ساخته شدن هستن، ما باید مطمئن بشیم که پروتوتایپها به خوبی تست میشن و بازخورد مفیدی میگیرن. این مطلب عوامل مختلف پلیتست رو بررسی میکنه.
صحنه رو برای موفقیت بچینید.
یکی از نکتههای مهم برای پلیتست خوب، ایجاد شرایط و محیطی مناسب، برای رسیدن به نتیجه مفیده. به جای این که یه مکان تصادفی رو انتخاب کنید و بازیتون رو به غریبههایی که هیچ ایدهای در مورد بازی ندارن، نشون بدید، بهتره خودتون محیطی ایجاد کنید که به هدفتون نزدیکتر باشه.
اخیرا یه رویداد پلیتست تو همایش بازی Celesticon برگزار کردم و این فرصت رو داشتم که صحنه رو نه فقط برای خودم، بلکه برای همه بازیهایی که قرار بود اونجا تست بشن آماده کنم.
در طول این رویداد، ما یه اتاق کنفرانس ۵۰ نفری مخصوص پلیتست داشتیم، بدون این که هیچ بخشی برای فروش، نمایش، ارائه بازی یا مسابقه داشته باشیم. تو این فضا، ما یه محیط کنترلشده، تعداد زیادی از تسترها و قدرت انتخاب و تعیین قوانین خودمون رو داشتیم.
من روز شنبه صبح، یه جلسه آمادگی برای همه شرکتکنندهها ترتیب دادم. در طول این جلسه، قوانینی رو مشخص کردم که برای رسیدن به یه پلیتست خوب لازمه و از مشکلاتی که باعث میشه تجربه بازی رو خراب کنه گفتم. برای همه شرکتکنندهها اطلاعیه آماده کردم و تو یه سخنرانی، نکات پلیتست رو که در ادامه میگم توضیح دادم.
این رویداد برای همه شرکتکنندهها خیلی موفق بود. در نظرسنجی بعد از رویداد، تعداد زیادی از طراحان گفتن که این پلیتست براشون خیلی مفید بود، در حالی که تعدادی دیگه اون رو حیاتی خوندن. من معتقدم قوانینی که از ابتدا تعریف کردیم،عامل اصلی این موفقیت بود.
قوانین پلیتست
قانون اولیه در این رویداد این بود: از شرکتکنندهها انتظار میره به اندازه زمانی که از بقیه میگیرن، خودشون هم زمان بذارن. یا به عبارت دیگه: بازی خودتون رو تست کنید، ولی برای بازی دیگران هم وقت بذارید.
اجرای پلیتستها
بایدها
• با تسترها مودب و صبور باشید.
این افراد با تست کردن بازی شما، دارن به شما کمک میکنن. ممکنه نتونن همه حرفهای شما رو بفهمن، موقع بازی اشتباه کنن یا کاری کنن که مجبور بشین حرفهاتون رو تکرار کنید. با این وجود، هرکدوم از اونها ممکنه نظری داشته باشن که واقعا به بازی شما کمک کنه. ممکنه در آینده طرفدار و حامی اصلی بازی شما بشن. یا حتی بهتر، ممکنه با یه ناشر بزرگ در ارتباط باشن و به شما برای بستن قرارداد کمک کنن. اگه خوشبرخورد باشید، راههای ارتباطی خودتون رو باز میذارین.
• نحوه آموزش خودتون رو با سطح تجربه و روش بازیکنا تطبیق بدین.
از بازیکنا بپرسید که بازیای مشابه با مکانیکها یا استراتژی بازی شما رو بازی کردن یا نه. در این صورت میتونین بازی خودتون رو با اونها مقایسه کنید تا یادگیریش آسونتر بشه. از بازیکنا بپرسید که معمولا بازیهای سبک، متوسط یا سنگین بازی میکنن و سطح تجربه و علایق هر کدوم از اونها رو در طول تست به یاد داشته باشید.
• در مورد تم، مکانیکها و میزان توسعه بازیتون شفاف صحبت کنید.
قبل از شروع، مطمئن باشید که بازیکنا میدونن قراره وارد چه بازیای بشن. بعد از اینکه بازی رو با جزییات توضیح دادید، به اونها اجازه تصمیمگیری بدین. اگه هنوز برای انجام بازی مشتاق باشن، بازیکنای خوبی میشن. اگه دیدن که بازی شما چیزی نیست که دنبالش بودن، اجازه بدین که برن و بازیای رو پیدا کنن که به سطح توانایی و علاقهشون نزدیکتر باشه.
• به زمان افراد احترام بذارین.
این نکته خیلی مهمه. به بازیکنا بگید که بازیتون چقدر طول میکشه و به اون زمان پایبند باشید. اگه بازی بیش از حد طول کشید، پیشنهاد بدین که میتونین بازی رو تموم کنین، یا اگه بازیکنا تمایل داشتن، ادامه پیدا کنه. اگه بازی خیلی طولانی بشه، ممکنه بازیکنا خسته بشن و بازخوردهای مثبتی به شما ندن. اگه بازی طبق برنامه پیش نرفت و به مشکلات اساسی برخورد، بازی رو متوقف کنید. به این توجه کنید که یاد گرفتید بازیتون چه مشکلاتی داره و در این مورد با بازیکنا صحبت کنید. کسی از شما انتظار نداره که همه بازیها رو تا آخر پیش ببرید.
• برای بازنگری و تغییر قوانین در همون لحظه، آماده باشید.
اگه متوجه مشکلاتی شدین که به راحتی عوض میشن، درستش کنید. به پلیتست، مثل آشپزی نگاه کنید. با چشیدن غذا ممکنه متوجه بشید که چه چیزهایی کم داره. نوشته روی کارتها رو عوض کنید، چند تا قطعه اضافه بردارید یا اونهایی که کار نمیکنن رو از بازی حذف کنید، همه این تغییرات تا زمانی که وقت بازیکنا رو خیلی نگیره، مجازه.
• از فرم نظرخواهی استفاده کنید.
نظر کتبی به چند دلیل بهتره. گاهی اوقات بعضی از نظرها/ پیشنهادها/انتقادها به صورت کتبی راحتتر توضیح داده میشن. برای طراح هم توجه نکردن به نظرهای کتبی سختتره. علاوه بر این نوشتن نظرها، به بازیکنا این حس رو میده که نظرشون رو واقعا جدی میگیرید. حتی اگه خودشون نظر رو نمینویسن، از حرفهاشون یادداشت بردارید. حرفی که اون موقع ممکنه به نظر شما مسخره بیاد، دیرتر و وقتی یادداشتها رو مرور میکنید ممکنه نظرتون رو تغییر بده.
نبایدها
• همه قوانین رو یکجا به بازیکن ندید.
به بازیکنها حداقل اطلاعات لازم رو برای شروع بازی بدید. به سوالاتشون جواب بدید. در زمان لازم، اطلاعات بیشتری اضافه کنید.« حواستون باشه، چند دور دیگه، شما وارد دور نهایی بازی میشید.» در مورد تاریخچه عناصر بازیتون حرفی نزنید و اونها رو توجیه نکنید، این اطلاعات اضافی حواس بازیکنها رو از تجربه بازی اصلی پرت میکنه.
• روی میزهای تست خیمه نزنید!
در طول چنین رویدادی که برنامه زمانی مشخصی نداره، خیلی مهمه که فضای لازم رو در اختیار سایر طراحان و بازیکنان هم قرار بدید. وقتی تست بازی شما تموم شد، میز رو برای استفاده بقیه خالی کنید، مگه اینکه تعداد میزهای خالی زیاد باشه.
• در مقابل نظرات دیگران حالت تدافعی به خودتون نگیرید.
به احتمال زیاد چیزهایی میشنوید که دوست ندارید و باهاشون موافق نیستید. به این نظرها گوش بدید، سعی کنید احساسات یا زاویه دید اونها رو درک کنید و منبعش رو پیدا کنید. همه این نظرها رو با هم بایگانی کنید. در نظر داشته باشید که این حرفها ممکنه به این خاطر گفته شده باشه که خیلی با بازی شما آشنا نیستن. هرکاری که میکنید، به بازیکنها نگید که اونها اشتباه میکنن. این حقیقت رو قبول کنید که بازی شما به احتمال زیاد مشکلاتی داره و حتی اگه فوقالعاده هم باشه، باز هم افرادی پیدا میشن که به هر دلیلی از بازیتون بدشون بیاد، حتی اگه به خوبی کتان یا دومینیون باشه.
• از بازیکنها سوالهای جهتدار نپرسید.
« آیا بازی من عالی نیست؟». هرجوری هم که اونها جواب بدن، از این سوالها هیچ چیزی یاد نمیگیرین. خودتون رو درگیر تایید شدن نکنید. (حتی اگه بازیتون واقعا بینظیر باشه)
تستر خوبی بودن
بایدها
• بازیهایی رو انتخاب کنید که به استایل و علایق شما نزدیک باشه.
شما میتونین تجربه پلیتست رو با انتخاب بازیهای مشابه بازیهای مورد علاقتون لذتبخشتر کنید. اگه با ژانر یا مکانیکهای خاصی بیشتر آشنا هستید، میتونید نظرهای مفیدتری در رابطه با این بازیها بدید. اگه از سبک بازیهای معمولتون فاصله گرفتید، زمان نظر دادن این رو هم به یاد داشته باشید.
• تلاش کنید تا قوانین رو سریعتر یاد بگیرید، ولی نگران به خاطر سپردن همه جزییات در ابتدا نباشید.
همه توجه و تمرکز ذهنیتون رو به طراح بدید، تا بازی سریع و راحت شروع بشه. در طول بازی سایر قسمتها رو یاد بگیرید. یادتون باشه که برنده شدن، هدف اصلی نیست. کمک به بهتر شدن بازی، هدف اصلیه.
• بازی رو به روشی که طراحی شده بازی کنید.
از استراتژیها و انتخابهایی استفاده کنید که برای بازیکنها در نظر گرفته شده. بله، شما میتونین با پیدا کردن قدرتهای ویژه یا راههای غیر معمول، بازی رو ببرید ولی با رفتارهای غیرمجاز تجربه تست رو به هم نزنید. « میدونی؟ من هر دور از بازی رو بدون هیچ حرکتی گذروندم، چون میتونستم این کار رو بکنم و صادقانه بگم، بازی خیلی خستهکننده بود.» «هر نوبت به جای انتخاب کارت، یه کارت تصادفی برداشتم و بازی خیلی شانسی بود به نظرم، بهتره برای این که این اتفاق نیفته هم یه قانون بذاری.»
• سوال بپرسید، ولی بحثهای طولانی رو برای آخر بازی بذارید.
سوالها و وقفههای طولانی وسط بازی، میتونه تست رو خراب کنه. بدون شک، نیاز دارین بدونین که قسمتهای مختلف بازی چطور کار میکنن. سوالهای عمیقتر و فلسفیتر خودتون رو تا تحلیل آخر بازی نگه دارید.
• اگه لازمه یادداشت بردارید.
در مورد مشکلاتی که تو بازی میبینید یادداشت بردارید. سوالهای مربوط به طراحی رو بنویسید. کمک کنید که بحثهای جانبی به حداقل برسه. اجازه ندین نظرهای مفیدی که میخواین به طراح بدین یادتون بره. بعد از بازی، از این یادداشتها تو نظرسنجی کتبی یا تحلیل بازی استفاده کنید.
• رو بازی موجود تمرکز کنید، نه بازیای که دوست دارین بهش تبدیل بشه.
این نکته مخصوصا وقتی که با سایر طراحها بازی رو تست میکنین خیلی سخت میشه. هر طراح، استایل و روشهای مورد علاقه خودش رو داره. گاهی اوقات اونها با ایدههایی که موقع تست بازی شما به ذهنشون میرسه خیلی هیجانزده میشن. «این رو تغییر بده، و اون، و بازیت عالی میشه… برای من! » به جای این کار به طراح کمک کنید چیزی که تو ذهنش دیده رو بهتر درک کنه. پیشنهاداتتون رو مطرح کنید، ولی نگید که بازی حتما باید به روش شما انجام بشه.
• نظرتون رو واضح، مستقیم و صادقانه بگید.
هر چیزی که لازمه گفته بشه رو بگید. بذارین بدونن که کدوم بخش از بازی درست کار میکنه و کجا مشکل داره. بگین از چه چیزی لذت بردین و چه چیزی خسته کننده بود. قسمتی که از نظر شما بیشتر از همه نیاز به بازبینی داره رو مشخص کنید. لازم نیست خیلی درگیر جزییات بشید، به این دلیل که اون جزییات معمولا با تغییر بخشهای کلی بازی، تغییر میکنن.
نبایدها
• جریان بازی رو با نظر دادن یا انتقاد کردن خراب نکنید.
وسط بازی، وقت مناسبی برای این نیست که بگین این بازی میتونه یا بهتره چطور باشه. کاری نکنین که طراح مجبور بشه تمام عناصر بازی رو برای شما توجیه کنه. داستان نگید و بحثهای جانبی طولانی رو بذارین کنار. این وقفهها جریان بازی رو به هم میزنه و روی نظر همه در مورد بازی تاثیر میذاره.
• در مورد قطعات یا ظاهر بازی قضاوت نکنید،مگه اینکه طراح از شما بپرسه.
پروتوتایپها از نظر ظاهر تفاوتهای زیادی با هم دارن. سعی کنید تست خودتون رو روی بازی و گیمپلی متمرکز کنید، نه اجزای فیزیکی بازی.
این مقاله اولین بار در سایت League Of Gamemakers منتشر شد، که در این پیوند میتونید ببینید.
خیلی آموزنده و مفید بود.(شست ها بالا)