بازی برای همه

هفته‌ی جهانی بازی، یک رویداد باصفا و جذابه که هر سال حدودای آخرای اکتبر، در کتابخانه‌های سراسر دنیا و کل ۷ قاره‌ی عالم برگزار می‌شه. در مورد این رویداد کامبیز قبلا به تفصیل و خیلی سر صبر و حوصله توضیح داده. امسال همزمان با بقیه‌ی دنیا، این رویداد جذاب در ایران هم به همت کتابخانه حسینیه ارشاد به شکل جالبی برگزار شد: از ۶ تا ۱۱ آبان از صبح تا شب، برای همه!

در طول این هفته، کتابخانه‌ی حسینیه ارشاد هر روز در دو سانس صبح و عصر میزبان کلی مهمان بودند از جمله: علاقمندان کتاب که به بازی هم علاقه دارند، علاقمندان کتاب که به بازی علاقه ندارند، علاقمندان بازی که به کتاب علاقه دارند، علاقمندان بازی که به کتاب علاقه ندارند، علاقمندانی که به هیچ چیز علاقه ندارند و علاقمندانی که همه چیز را علاقه می‌دارند!

با شعار “بازی برای همه”، کتابداران حسینیه ارشاد هر روز رویداد رو برای یک گروه سنی و مخاطب خاص تدارک دیده بودند؛ از کودک و نوجوان و جوان تا خانواده و سالمند و بازنشسته. در طول روز کتابداران با آموزش بازی به شرکت‌کنندگان اون‌ها رو تشویق به بازی می‌کردند تا هدف اصلی این رویداد که پیوند مخاطبان با کتابخانه و بازیه، محقق بشه.

یکی از رسومات این رویداد اینه که ناشرین و دست‌اندرکاران عرصه‌ی سرگرمی، چندتایی بازی فکری در اختیار کتابخانه قرار می‌دهند تا سهمی در این اتفاق ارزشمند داشته باشند. ما هم از همین رو بازی‌هایی رو که به نظرمون برای مخاطبین جدید بازی رومیزی می‌تونست جالب باشه (و در عین حال انقدری ساده باشه که راحت بشه یاد داد) رو برداشتیم و یکی از روزهای رویداد رو شرکت کردیم که بسیار تجربه‌ی لذت‌بخش و خوشایندی بود.

بیشتر افرادی رو که اون روز دیدیم در ابتدای ورودشون به کتابخونه با تعجب و حیرت به اجزای بازی‌ها نگاه می‌کردند ولی چند دقیقه‌ی بعد با علاقه مشغول بازی کردن بودند. فضای معمولا آرام کتابخانه با شور و حال بازیکنا ترکیب شده بود و هر ساعت میزهای بیشتری به بردگیم اختصاص داده می‌شد. از بازی‌های دورهمی تولید داخل مثل استوژیت، کاپوچین و پی‌شوم تا بازی‌های خوب غیرایرانی مثل Ticket to Ride, Chinatown, Citadels, Patchwork و غیره بازی می‌شد. به نظر می‌رسید که به همه داره خوش می‌گذره و هر تازه‌واردی با خوش‌رویی به میزی دعوت می‌شد تا در خرید زمین در محله‌ی چینیا یا گسترش خط‌آهن از کوش‌آداسی به قسطنطیه شرکت کنه و سرگرم بشه.

بازی و کتاب هر دو از عناصر اصلی گسترش و رشد فرهنگی جامعه حساب می‌شن و همجوشی و همکاری این دو عرصه می‌تونه اتفاق‌های ارزشمندی رو برای هر دو طرف ماجرا ایجاد کنه. ارزش این رویداد برای من در تصویری که اون روز در ذهنم نقش بست خلاصه میشه: تعداد زیادی بازیکن در سنین مختلف که در پس‌زمینه‌ای مملو از کتاب با خوشحالی به بازی رومیزی مشغول بودند…

بی‌صبرانه منتظر تکرار این تجربه و چنین رویدادهایی در آینده‌ی نزدیک هستم.