در این مقاله درباره‌ی بازی‌های نقش آفرینیِ قلم کاغذی صحبت می‌کنیم. قلم کاغذی به این معنی که واقعاً به جز قلم، کاغذ و صد البته تاس به ابزار دیگه‌ای برای بازی کردن نیاز ندارید. این بازی‌های بیش از چهار دهه است که وجود دارن و در واقع پدران بازی‌هایی مثل ویچر، فال اوت و دارک سولز محسوب می‌شن. اگه با این بازی‌ها آشنایی ندارین و براتون سوال شده که: “اصلاً چطور همچین چیزی ممکنه؟” کافیه توضیحات کوتاه پادکست نقش آفرینی رومیز با نام شورش در استارتاپ رو بخونید تا قضیه دستتون بیاد. در عین حال جزییات بیشتری رو می‌تونید در این پیوند مطالعه کنید. راستی این رو هم بگم که اگه بازی Knights of Pen and Paper رو دیده باشید، سعی کرده حال و هوای بازی‌های نقش آفرینی قلم کاغذی رو در یک بازی دیجیتال بازآفرینی کنه.
شوالیه‌های قلم و کاغذ
و اما بریم سر اصل مطلب…
این موقعیت رو تصور کن : تو عاشق این هستی که توی جمعی از دوستات باشی که همشون اهل بازی‌های نقش آفرینی باشن ولی متاسفانه دوستای تو همشون خستن و حس و حال این کارا رو ندارن .و تو حتی نمیدونی چیکار کنی تا اونا هم مثل تو خوره بازی‌های نقش آفرینی بشن. حالا اینجا یک سری راهکار هست برای اینکه دوستات هم مثل خودت شمشیر به دست بگیرن و به جنگ دشمنان خیالی بیان اون هم تو خونه روی میز!
بعضی وقت‌ها ما دوستانمون رو چند وقت نمی‌بینیم. بعضی وقت‌ها هم ما دنبال یک بهانه برای اینکه دور هم باشیم می‌گردیم و هر کاری که باهم سرگرممون کنه. بازی‌های نقش آفرینی دقیقاً نقش یک نوار چسب رو در معاشرت با دوستان ایفا می‌کنه . و این خودش دلیلی میشه برای اینکه دوستات رو به طور منظم ببینی تا باهاشون بازی کنی. در واقع تو دخل دشمنان رو میاری، هله هوله می‌خوری و کلاً سرحال میای بدون اینکه وسوسه بشی که بری سمت تلویزیون و موبایل.
دوستات رو قانع کن که بازی های نقش آفرینی یک راه خلاقانه و به یاد ماندنی برای گذروندن یه بعد ظهره که دورهم هستین. تبدیل به رویدادی میشه که تمام هفته منتظر هستین وقتش برسه تا دور هم باشین، در حالی که تمام مدت نقشه می‌کشین که شخصیت‌تون تو بازی قراره چه کاری رو چطوری انجام بده؟ اونایی که عاشق رمان، تئاتر یا هر نوع داستان‌گویی هستن، این شانس رو پیدا میکنن که خلاقیتشون رو رها کنن و استعدادشون در داستان پردازی رو با دیگران به اشتراک بذارن.
هر کسی یه سری فیلم، کتاب و بازی داره که عاشقشون هست. پیدا کردن یک بازی نقش آفرینی که طبق سلیقه دوستات باشه اصلا کار سختی نیست. جنگ ستارگان، فایرفلای، بافی قاتل خون‌آشام‌ها و دکتر هو، همشون بازی نقش آفرینی خودشون رو دارن. حالا اگه چند تا از دوستات یکی از اینا رو دوست دارن، کافیه همون رو دست بگیری و شروع کنی به بازی:
فانتزی : اولین انتخاب شما چیزی نیست جز D&D یا همون Dungeons And Dragons. البته که بازی‌های دیگه‌ای تو این ژانر هستش، برای مثال یه نگاهی به Dungeon World, Exalted یا Fantasy Age بنداز.
علمی تخیلی : جنگ ستارگان و پیشتازان فضا جفتشون بازی نقش آفرینی دارن. جز اینا Numenera, Shadowrun, Traveller و Eclipse Phase هم گزینه‌های مناسبی هستن.
ابر قهرمان‌ها : ناشران کمیک مارول و دی‌سی هر کدوم بازی های خودشون رو دارن:
Marvel Heroic Roleplaying, DC Heroes و DC Adventures همشون انتخاب‌های خوبی هستن. جز اینا گزینه‌های دیگه Champions, Mutants and Masterminds و Icons هستن.
یک راه خیلی خوب برای اینکه به دوستاتون نشون بدید این بازی های چطوری انجام میشه و فضای بازی چطوریه، اینه که ویدیوی جلسات بازی رو نشونشون بدی. امروزه دیگه با وجود سایت‌هایی مثل یوتیوب و توییچ پیدا کردن این ویدیوها راحته. این طوری می‌تونید یه درک اولیه از اصول بازی پیدا کنید. حالا از کجا شروع کنیم:
TableTop : ویل ویتون (بازیگر سریال پیشتازان فضا) در این مجموعه ویدیوها که درباره‌ی بازی‌های رومیزی هستش، بعضاً به بازی‌های نقش آفرینی هم می‌پردازه. برای مثال : Dragon Age, Dread و Fiasco.
Titansgrave: The Ashes of Valkana : این مجموعه ویدیوها – باز هم کاری از ویل ویتون – نمونه خیلی خوبی هستن. به خصوص قسمت صفر که یکی از بهترین مقدمه‌هایی است که تا به حال برای بازی‌های نقش آفرینی ساخته شده.
Force Grey: Giant Hunters : نقش GM یا Game Master در این مجموعه ویدیویی رو ماتیو مِرسر به عهده داره. مرسر در اصل یه صداپیشه است و اگه اهل بازی رزیدنت ایول باشین حتماً صداش رو در نقش “لیان اسکات کندی” شنیدین. قسمت اول این مجموعه رو در این پیوند می‌تونید تماشا کنید.
خلاصه اینکه برو چند تا رفیق خوب که پایه باشن رو جمع کن و بشین پای بازی. و این که تا جایی که ممکنه تمرکزت روی حس و حال و فضاسازیِ بازی باشه تا قواعد و قوانین.
مقاله‌ای که خواندید برگرفته بود از Getting your Friends to Love Roleplaying Games.
ثبت دیدگاه
خوشحال می‌شوم که دیدگاه شما را در مورد مقاله‌ی ارائه شده بدانم.
ممنون می‌شوم در نگارش دیدگاه خود این نکته‌ها را در نظر بگیرید:
{{{review.rating_comment | sstr | nl2br}}}
نمایش
رومیز گیمز طراح و تولیدکننده بازی‌های رومیزی و فکری است که در سال ۱۳۹۴ به عنوان یک رسانه‌ی مستقل و با هدف گسترش و ترویج فرهنگ بازی‌های رومیزی و سرگرمی‌های دورهمی آغاز به کار کرده و در سال ۱۳۹۸ با کمک طراحان و هنرمندان با استعداد ایرانی شروع به طراحی و تولید بازی نموده است.
کلا نظری راجع به اینجور بازی ها ندارم. اولین بار تو سریال بیگ بنگ با این نوع آشنا شدم. از تخیل و فضا سازی خیلی خوشم میاد، ولی از طرفی ( البته تا اونجایی که من می دونم) منطق درست و حسابی پشتش نیست. یعنی مثلا تاس میندازی بعد معلوم میشه چه میدونم یه ده برابر بزرگتر از خودتو له و لورده کردی.
پیشنهاد می کنم اگه تونستی یه بار امتحان کنی. چرا که واقعاً این طوری که گفتی نیست و مفاهیمی مثل Level و XP در کنار سلاح‌ها، جادوها و همین طور Race و Class از ابتدا تو این بازی‌ها وجود داشته و از این طریق به بازی‌های کامپیوتری وارد شده
حقیقتش من خیلی زیاد دنبال سناریو ها و قوانین بازی های نقش آفرینی می گردم . منتهی خیلی کمیابن یا اینکه مدت زمان زیادی رو می بره تا ترجمه بشه .
یه ایده ای به نظرم رسید , اینکه بیایم هر هفته یا هر ماه , حالا به فراخور زمانی که در اختیار داریم , بشینیم سناریو ها رو ترجمه کنیم . من خودم کارمندم اما وقت آزاد زیادی دارم و فکر می کنم با یه حرکت تیمی , میتونیم یه تحولی ایجاد کنیم تو زمینه بازی های نقش آفرینی تو ایران.
اصلا مگه ما ایرانی ها خودمون چلاقیم؟ هواپیما نیست که تکنولوژیش رو نداشته باشیم. خودمون اگه بخوایم می تونیم یه بازی تو سبک و سیاق ایرانی بسازیم. حالا ایرانی نه تخیلی. فقط کافیه یک گروه دو سه نفره جمع بشه و سبک و سیاق بازی رو از یک نفر کار بلد یاد بگیریم یدونه درست کنیم. حالا نه حتما تجاری، ولی حداقل در این حد که خودمون کیفشو ببریم که میشه.
اتفاقا پیشنهاد خیلی خوبیه من خودم اون اوایل که با بازی های نقش آفرینی آشنا شدم این ایده به ذهنم رسید یک فضایی با فضای مدرسه های ایرانی طراحی کنیم که مثلا هر کدوم از نقش ها یک دانش آموزن و اول بازی کاراکترشون رو مشخص میکنن که مثلا دانش آموز تنبلن درسخونن و میتونه بازی جذابی از آب دراد که مثلا از کلاس فرار کنیم و معلمارو بپیچونیم ولی به نظر من که خیلی تجربه ی کمی هم در این زمینه دارم همش به جی ام بازی مربوطه یعنی یک جی ام خوب میتونه از بد ترین بازی ها هم یک اجرای خوب دربیاره
چه چیز جالبی به فکرت رسیده بود. البته تو این سبک رول پلی نمی شه روش حساب باز کرد. چون گستردگی و داستان سرایی زیادی نمیشه توش اعمال کرد. ولی اگه مثلا یه بازی رومیزی با چهار مهره و یک تاس باشه میشه یک بازی فان ازش ساخت. مثلا دو دانش آموز و یک ناظم و یک معلم. یک دانش آموز تنبل که می خواد از مدرسه در بره. یک ناظم که می خواد شاگرد تنبل رو گیر بندازه. یک دانش آموز زرنگ که می خواد نمره ی بیست بگیره و یک معلم که مثلا باهاش لجه می خواد کاری کنه که پسره تجدید بیاره. هر چهار کاراکتر هم می تونن روی هم تاثیرات مختلفی داشته باشند.
بسیار عالی در این باره چند نکته:
عید پارسال یک بازی رول پلی بسیار ساده رو تو مجله دانشمند ترجمه کردم. فایلهاش رو حتما براتون به اشتراک میذارم.
بازی هایی مثل Fiasco یک تفاوت خیلی عمده با دیگر بازی های رول پلی دارند، این بازی ها به عنوان GM less شناخته می شند و در واقع راوی در این بازی ها وجود نداره ( GM یا راوی به فردی از بازیکنان اطلاق می شه که داستان رو می خونه و بازی رو هدایت می کنه) این سبک از بازی ها برای شروع مناسب نیستند. چون خلاقیت خیلی زیادی رو می طلبند و نیاز به تجربه بیشتری دارند. ازین دست میشه Durance و a penny for your thought اسم برد.
برای شروع استفاده از Starter Set ها بهترین هستند. چون به سرعت به نتیجه می رسید و نیازی به زمان خیلی زیادی نیست. یکی از بهترین استارترها همون DnD5 Starter Set هست.
https://dnd.rem.uz/5e%20D%26D%20Books/D%26D%205e%20Starter%20Set/
اینجا می تونید فایل های مورد نیازتون رو دانلود کنید. فقط توجه داشته باشید که بازیکن ها به جز راوی اجازۀ خواندن سناریو ادونچر رو ندارند.
این عالیست خیلی خوشحالم که دوستان بیشتر و بیشتر به این سبک از بازی ها علاقمند می شند. تجربه این بازی ها به شدت خاص هستند و به هیچ عنوان قابل مقایسه با هیچ بازی دیگه ای اعم از دیجیتال و آنالوگ نیست.
ممنون از مطالبی که به اشتراک می گذارید.یک پیشنهاد داشتم .اگه بتوانید یک فروم برای سایتتون طراحی کنید به وسیله اون افراد بیشتری می توانند تجربیات و نظراتشون رو با بقیه به اشتراک بگذارند.
سلام
ممنون از نظر لطفتون
پیشنهاد خوبیه ولی ازون جایی که فروم مدیریت میخاد و این کار زمان بره و واقعیتش ما الان از لحاظ زمانی به شدت در مضیقه هستیم فعلاً امکانش رو نداریم
ولی حتماً در برنامه هامون ایجاد فروم رو هم در نظر می گیریم
بازتاب هارومیز – کارتی مثل “هارت استون” ولی کوآپ
بازتاب هامعرفی D&D و دانلود فایل‌‌های لازم برای شروع بازی | GamyBox
salam shoma midonid az koja mishe tas haye baziye d&d ro kharidari kard ?
سلام
در بعضی از پکیج‌های تاس آموزش ریاضی تاس‌های 20 ، 8 وجهی و امثال اونا پیدا میشه.
در عین حال اگه تهران هستی می‌تونی تاس‌های موردنظرت رو از کافه برد بخری:
https://foursquare.com/v/board-caf%C3%A9–%DA%A9%D8%A7%D9%81%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%AF/5601ce8f498ebf34cb4d35a1
بازتاب هارومیز – آموزش طراحی بازی در مدارس ایران
چطور میشه از table top حرف زد ولی از critical role حرف نزد ؟
قطعا کار راحتی نیست 🙂 . ولی این دو مجموعه چند تا تفاوت عمده دارند.
اول این که ویل ویتن معمولا (تو این مجموعه یعنی Tabletop) می ره سراغ سیستم‌های Indie و یا نسبتا ساده. و طی یک جلسه (که میشه یک یا دو قسمت) اصل قضیه‌ی هر سیستم را به تماشاچی‌ها نشون می‌ده.
نکته دوم این که برای دیدن Tabletop و شناختن یک سیستم به چیزی در حدود دو تا چهار ساعت وقت نیاز دارید، اما برای تماشای مفید Critical Role باید هفته‌ای حدودا چهار ساعت از وقت تون را کنار بگذارید (چه رسد به این که بخواید پخش زنده‌ی جلسات را ببینید!)
نکته‌ی سوم رویکرد برنامه‌ها در قبال محتوا و مخاطبشونه. مخاطب‌های Tabletop گستره‌ی وسیعی از علاقه‌مندهای بازی‌های رومیزی (و نه فقط بازی‌های نقش آفرینی) را شامل می‌شوند. این ملاحظه در همه‌ی جوانب برنامه و انتخاب‌هاش تأثیرگذاره. اما افرادی که از اول یک کمپین پای Critical Role می‌نشینند و هر هفته خودش را و هر روز اخبارش را تعقیب می‌کنند علاقه‌مندان نسبتا شدید بازی‌های نقش آفرینی هستند.
و نکته‌ی آخر این که بنده‌ی حقیر هم شدیدا این برنامه (Critical Role) و (Handbooker Helper) را پیشنهاد می‌کنم. 😉
سلام خسته نباشید میشه بگید چطور این بازی های نقش افرینی رو انجام بدیم؟ من خیلی دوست دارم با دوستانم اینارو انجام بدیم ولی اصلا بلد نیستم.. میشه بگید چطوری؟ یا از کجا بخریم.. راستی من این بازیا رو از سریال riverdale دیدم ولی فوق العاده بود
ماین کرافتتم تو سبک ار پی جی است