معرفی برد گیم Reef

الان در هر سایت مربوط به بردگیمی بروید داغ‌ترین اخبار مربوط است به نمایشگاه GenCon 2018 که مانند آتشفشان دهن باز کرده‌ و مشغول پرتاب بازی‌های جدید و داغ، مثل گدازه‌های مذاب، به این سو و آن سوی عالم است. ما هم که نزدیک آن آتشفشان نیستیم و تنها حرارت آن را از دور حس می‌کنیم و افسوس می‌خوریم. اما ظاهرا امسال هم نمایشگاه به داغی سال‌های گذشته و چه بسا داغ‌تر از سال‌های گذشته است. اگر دلتان می‌خواهد بیشتر در مورد این نمایشگاه بدانید این پیوند به کار شما می‌آید، اگر هم حوصله‌ی خواندن ندارید این ویدیوها را ببینید تا عظمت ماجرا را درک کنید. اما در مورد نمایشگاه امسال، چند نمونه از گدازه‌ها را ظرف این یکی دو روزه برایتان توصیف کردیم؛ یکی در مورد بازی عجیب و دیوانه‌نمای Gizmos و یکی هم در مورد بازی مورد انتظار و فوق داغ Detective ، اما امروز می‌رویم سراغ یک بازی به آرامی امواج و به عمق اقیانوس…

بازی Reef بازی جدید از ناشر برد گیم معروف Azul

اگر برای همه در دنیا امسال سال سگ بود، برای کشته مردگان بردگیم امسال سال بازی «آزول» Azul بود! هر سال یک بازی رومیزی می‌شود سمبل آن سال و همه از آن حرف می‌زنند و عکسش را در اینستاگرام دست به دست می‌کنند و جعبه‌اش در قفسه را با اشتیاق به هم نشان می‌دهند. این وظیفه‌ی خطیر را پارسال (منظور از GenCon پارسال تا امسال است) برد گیم معروف و محبوب آزول به عهده داشت. ربطش چیست؟ الان میگویم.

بازی رومیزی Azul از تولیدات شرکت Plan B است که بازی «سده: جاده‌ی ادویه» یا Century: Spice Road که اینجا در موردش گفته‌ام را تولید کرده است. علی‌الظاهر این ناشر بعد از Azul تصمیم گرفته تا خط تولید جدیدی مخصوص بازی‌های انتزاعی یا Abstract به راه بیاندازد و برند جدیدی تاسیس کند با نام Next Move Games . حالا بازی جدید این برند (که جزو بازی‌های داغ نمایشگاه GenCon امسال هم هست) عنوانش هست Reef که اتفاقا طراحش هم همان طراح Century یعنی جناب امرسون ماتسوچی Emerson Matsuuchi عزیز است.

مقایسه جلد دو بازی

همانطور که در تصویر بالا می‌بینید، ظاهرا قرار است حتی طرح جعبه‌های این سری بازی‌ها هم از یک ترکیب‌بندی گرافیکی تبعیت کند. فلسفه‌ی پشت این سری از بازی‌های این ناشر تولید بازی‌های انتزاعی‌طوری است که در عین اینکه آبستره و مجرد از قصه هستند، یک تم خوش‌ظاهر و رنگ و لعاب‌داری داشته باشند. درست مانند Azul ، این بازی هم با محوریت صخره‌های مرجانی کف دریا، یک بازی بدون داستان است که بازیکنان را به جای اینکه درگیر قصه و درام کند دعوت به فعالیت فکری و حل معما می‌کند. در این بازی بازیکنان تلاش می‌کنند تا با بدست آوردن و چیدن سنگ‌های مرجانی طبق الگوهای کارت‌ها، بیشترین امتیاز را در پایان بازی گرفته و به عنوان مرجانی‌ترین صخره‌ی دنیا یا صخره‌ای‌ترین مرجان عالم یا چیزی در این مایه‌ها شناخته شوند.

کارت‌های بازی

این بازی ۲-۴ نفره، روند بازی بسیار بسیار ساده‌ای نیز دارد: در نوبتت یا یک کارت بردار یا یک کارت بازی کن! والسلام! هر کارت را که بازی کنید اول به میزان مشخص شده در بالای کارت مرجان می‌گیرید (مثلا دو مرجان سبز) که باید بلافاصله در صفحه‌ی خودتان آن‌ها را بکارید. قسمت پایینی کارت نشان می‌دهد که بر اساس چه چیدمانی امتیاز می‌گیرید (مثلا هر ردیف ۳ تایی مرجان زرد ۴ امتیاز). این کل گیم‌پلی بازی است: کارت بردار، کارت بازی کن، مرجان بگیر، الگو بساز!

صفحه‌های هر بازیکن و توکن‌های امتیاز

از ویژگی‌های جذاب این بازی سادگی و روانی گیم‌پلی است. نوبت‌ها کوتاه، خلاصه و مفید هستند اما ظاهرا وجه پازلی بازی بسیار عمیق است، چرا که بازیکنان باید تلاش کنند تا زنجیره‌ای از اتصالات را بین کارت‌های خودشان برقرار کنند و با زمان‌بندی درست بین بازی کردن کارت‌ها، بیشترین سود را بدست آورند. ظاهرا Reef بیشتر یک بازی با استراتژی‌های بلند مدت است تا بازی تاکتیک و تصمیم در لحظه. در عین حال بازی امکان تعامل (در همان حد Azul) به بازیکنان برای خراب کردن نقشه‌های دیگران را هم می‌دهد.

با اینکه بازی هم از نظر طاهری چشم‌نواز است و هم از نظر گیم‌پلی خوشایند ارزیابی شده ولی هنوز سوالات زیادی در موردش برای من باقی مانده: آیا ۲ نفره‌ی آن هم جذاب است؟ آیا در بازی ۴ نفره نقشه‌ها به سرعت به هم گره نمی‌خورد؟ آیا می‌توان آن را با قیمت مناسب تهیه کرد؟ آیا می‌توانم با ۵ ساعت اضافه‌کاری در هفته آن را بخرم؟ آیا قسطی آن پیدا می‌شود؟ آیا کامبیز آن را برای من کادو خواهد خرید؟ آیا جز صبر کردن چاره‌ی دیگری هم داریم؟؟