معرفی بازی رومیزی Keyper

نمایشگاه اسن همونطور که یکی از بهترین موقعیت‌ها برای طراحان و ناشران تازه‌کار برای دیده شدنه، یکی از بهترین جاها برای کهنه‌کارا، جهت رو کردن بازی‌های جدیدشونه! یکی از این کهنه‌کارا هم نشر R&D Games هست که از سال ۱۹۸۹ به طراحی و انتشار برد گیم مشغوله. حالا چند ماهیه که بازی جدید این نشر، از سری بازی‌های کلیدی، جزو اخبار داغ بردگیمی شده، که یک بازی در سبک تقسیم‌کاره برای ۲-۴ نفر و زمان بازی ۷۵ دقیقه، به نام Keyper.

تاریخچه

ریچارد بریز، طراح بازی و موسس نشر R&D Games ،که از سال ۱۹۸۹ به طراحی بازی مشغوله، بیشتر به خاطر بازی‌های سری «کلیدی» یا Key Series معروفه. این بازیا که اولین نقطه اشتراکشون اسمشونه (همشون با Key شروع میشن) چند ویژگی مشترک دیگه هم دارن:

۱. ارتباط غیر مستقیم بازیکنان که بیشتر هم از طریق مکانیزم‌های بازی اتفاق میفته.

۲. اکشن‌های سازنده در بازی که بیشتر با هدف ایجاد حس مثبت حضور دارن.

۳. ضریب شانس پایین.

۴. انتخاب‌های زیاد پیش روی بازیکنان.

۵. تعامل بالای بین بازیکنان.

۶. یکسان بودن ابعاد محیط این بازی‌ها.

۷. استفاده از تم‌ها و مضامین خانوادگی.

بازی‌های کلیدی جناب ریچارد بریز

ریچارد بریز تا حالا ۷ بازی رومیزی توی این سری طراحی و تولید کرده که با بردگیم Keywood در ۱۹۹۵ شروع شد، بعد Keydom رو در ۱۹۹۸ طراحی کرد که به نوعی اولین بازی با مکانیزم تقسیم کار Worker Placement حساب میشه، بعدش هم Keytown و Keythedral و Key Harvest و Key Market و نهایتا هم در سال ۲۰۱۲ بازی Keyflower که از همه مشهورتر و محبوب‌تره، و در رتبه‌ی ۳۰ بازی‌های استراتژیک بردگیم‌گیک جا خوش کرده. یه نکته‌ی بامزه‌ی دیگه در مورد این سری اینه که تصویرساز تمام این بازی‌های رومیزی خواهر ریچارد یعنی ژولیت بریز هستش، که اگه این بازیا رو دیده باشین احتمالا سبک نقاشی آب‌رنگی و دلپذیرش نظرتون رو جلب کرده باشه. البته غیر از این ۷ بازی، ریچارد پارسال یک بازی به اسم Key to the City – London هم طراحی کرد که چون کمی ویژگی‌هاش با این بازی‌ها متفاوت بود، از این سری حساب نمیشه. ولی امسال بعد از گذشت ۵ سال از عرضه‌ی آخرین بازی این سری، ریچارد طرفداراش رو با معرفی یه بازی جدید خوشحال کرده: Keyper که قراره اولین بار در نمایشگاه اسن امسال در دسترس طرفداران قرار بگیره و تبدیل بشه به هشتمین عنوان از سری بازی‌های کلیدی!

نوآوری‌های کیپِر

طبق اطلاعات واصله(!) کیپِر نزدیک‌ترین بازی در این سری به کیفلاور هست: یک بازی در سبک تقسیم‌کار با تعامل بالای بین بازیکنان، که هر دستش هم در چهار فصل انجام میشه. مثل کیفلاور، در این بازی هم بازیکنان تلاش می‌کنن تا با کمک کارگرهایی که در اختیار دارن، دهکده‌ی خودشون رو گسترش بدن و بخش‌های بیشتری رو به اون اضافه کنن و همزمان با استفاده از منابع بازی، تلاش کنن تا زمین‌های بهتری رو به دست بیارن. اما این فقط کلیت ماجراست و کیپر ظاهرا قراره مکانیزم‌های جدیدی رو به سبک تقسیم کار اضافه کنه.

این بازی با تمام شباهت‌هاش، تغییرات و ابداعات خودش رو هم نسبت به اسلافش داره. یکی از نوآوری‌هایی که در توضیحات بازی اومده سیستم «مدیریت تیمی» این بازیه و به این شکله که بازیکنا می‌تونن توی نوبت همدیگه برن و مآدمک‌هاشون رو در جایی که اون بازیکن گذاشته بذارن، و اینجوری هم خودشون سود کنن و هم یه سود دوبله‌ای به اون بازیکنی که نوبتشه برسونن. این ویژگی یجورایی بازی رو میبره به سمت یه بازی همکاری (با اینکه بازی اصلا سبک همکاری نیست و کاملا رقابتیه) و همچنین احتمالا منجر به مذاکره‌ی بین بازیکنا و بالا رفتن سطح تعامل و معاشرت در بازی میشه.

بُرد تاشوی بازیکنان

یکی دیگه از ویژگی‌های جدید این بازی بُرد تاشویی هستش که هر بازیکن برای خودش داره. بازیکنا می‌تونن بُردشون رو در ابتدای هر فصل به سمتی که میخوان تا بزنن، هر وجه این بُرد در فصول مختلف، خواص ویژه‌ای داره و میتونه به نسبت استراتژی بازیکن به کمکش بیاد. بازیکن‌ها می‌تونن به کمک خواص متفاوت وجوه بُرد، محصولاتشون رو از شکل خام به حالت آماده به مصرف ارتقا بدن یا منابعی که از معادن بدست آوردن رو به سنگ‌های قیمتی تبدیل کنن.

مآدمک‌های خندان و آماده به کار

غیر از برد، هر بازیکن تعدادی مآدمک داره که از هفت رنگ تشکیل شدن و هر رنگ کارایی خودش رو داره، مثلا قهوه‌ای برای جنگل‌کاری استفاده میشه، یا آبی برای ماهیگیری و سبز برای کشاورزی و غیره. مآدمک‌های سفید هم یجورایی همه فن حریف حساب میشن. غیر از مآدمک‌های عادی، هر بازیکن یه مآدمک خاص داره که حالتش جوریه که انگار داره دست تکون میده! و ظاهرا برای کنترل مناطقی در بازی ازش استفاده میشه، چون گفته میشه که بازی در بخش‌هایی قلمروگیری هم داره.

اونچه که پیداست نشون میده که Keyper قراره پیشرفت‌های زیادی نسبت به Keyflower (که من خیلی از بازی کردنش لذت می‌برم و یکی از بهترین بازی‌های سبک اروپاییه که تا حالا بازی کردم) داشته باشه و سبک خاص جناب ریچارد بریز رو چند پله بالاتر ببره. باید منتظر بمونیم و ببینیم اولین بازخوردها از این بازی در نمایشگاه Essen  امسال چطور خواهد بود.