رومیز لوگو
0

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

بازگشت هیولاهای مینیاتوری

بیست و پنج سال پیش، اسپیلبرگ با ساختن فیلم پارک ژوراسیک، دایناسورهای منقرض شده رو دوباره زنده کرد و موج تازه‌ای از هوادارانِ این غول‌های ماقبل تاریخ به راه انداخت که به لطف قسمت‌های بعدی همین فیلم تا امروز ادامه پیدا کرده. توی این مدت هم چندتا بازی رومیزی درباره‌ی این موجودات بزرگ و دوست‌داشتنی ساخته شد که اغلب‌شون چنگی به دل نمی‌زدن. طبق معمول مونوپولی‌هایی هم با این تم به بازار اومد (اصولاً هر موضوعی که بیشتر از ۵ تا مخاطب داشته باشه، براش یه مونوپولی طراحی می‌شه!). حالا به همین مناسبت ۳ تا از بازی‌های نسبتاً خوب توی این زمینه رو معرفی می‌کنم.

 

مونوپولی‌هایی با موضوع پارک ژوراسیک و دنیای ژوراسیک. البته این‌ها رو بازی جدید حساب نمی‌کنیم. مقاله درباره‌ی ۳ تا بازی دیگه‌س

 

یه ژوراسیک واقعی!

ماه آینده قراره به مناسبت ۲۵ سالگی فیلم پارک ژوراسیک یه بازی رسمی با اسم !Jurassic Park: Danger منتشر بشه. عمداً هنوز جزئیات زیادی از بازی منتشر نشده که هیجانش تا اون موقع باقی بمونه. فعلاً فقط چیزهای مختصری درباره‌ش می‌دونیم، ازجمله این‌که بازی برای ۲ تا ۵ نفر طراحی شده و حدود ۵۰ دقیقه طول می‌کشه. در ضمن بازیکن‌ها توانایی و قدرت‌های متفاوتی دارند. یکی از بازیکن‌ها حرکت‌دهنده‌ی ۳ تا از دایناسورهای گوشتخواره تا توی جنگل پرسه بزنن و آدم‌ها رو از بین ببَرن. بقیه‌ی بازیکن‌ها هم در نقش شخصیت‌هایی که توی فیلم اصلی وجود داشت ظاهر می‌شن و باید با یه همکاریِ تیمی، خودشون رو از دست این موجودات نجات بدن. فیلم معرفی این بازی رو (البته به زبان انگلیسی بدون زیرنویس) می‌تونین این‌جا ببینین:

 

 

جزیره‌ی دایناسورها

یه‌ بازی نسبتاً سنگین و موفق توی این زمینه، بازی Dinosaur Island یا جزیره‌ی دایناسورهاست که توی سال ۲۰۱۷ برای ۱ تا ۴ تا بازیکن درست شده. بازیکن‌ها باید بگردن دنبال DNA گونه‌های مختلف دایناسورها (با استفاده از ۱۰ تاس رنگی) و بعدش اون‌ها رو به شکل درستی با هم ترکیب کنن تا بتونن این موجودات منقرض‌شده رو به زندگی برگردونن.

توی مرحله‌ی بعد هم باید با همین دایناسورها یه پارک تفریحی بسازن و تا می‌تونن بازدیدکننده جمع کنن (البته بازدیدکننده‌هایی که تا آخر بازدیدشون زنده بمونن!). بازی طوری طراحی شده که مدت زمانش می‌تونه بنا به خواست بازیکن‌ها از یک ساعت تا دو ساعت و نیم تغییر کنه.

 

 

این بازی رو جاناتان گیلمور (طراح Dead of Winter) و برایان لوییس (طراح Titans of Industry) طراحی کردن و مدعی هستن که توی این بازی یه مکانیسم جدید به کار رفته که خودشون بهش Plot-Twist می‌گن. با استفاده از کارت‌های Plot-Twist می‌شه قوانین بازی رو به اَشکال بی‌شماری تغییر داد. علاوه بر این، «کارت‌های هدف» بازی هم در هر بازی متفاوت هستن و در نتیجه هر بار بازیکن‌ها با مسیر جدیدی برای برنده شدن روبه‌رو می‌شن.

 

 

مادرْ دایناسور

بازی Raptor که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد، کاری از دو طراح هم‌نام و خوش‌نامه: برونو کاتالا (طراح یاماتای، کینگ‌دامینو و Five Tribes) و برونو فایدوتی (طراح Mission: Red Planet و Diamant).

این بازی فقط دو تا بازیکن داره و حدود ۲۵ دقیقه طول می‌کشه. موضوع از این قراره که دایناسورِ مادر از محل حفاظت‌شده فرار می‌کنه و می‌ره یه جایی تخم‌ می‌ذاره. بعد دانشمندها از گسترش بچه‌دایناسورهایی که کم‌کم دارن بزرگ می‌شن به وحشت می‌افتن. یکی از بازیکن‌ها نقش دایناسورها (مادر و فرزندانش) رو بازی می‌کنه و بازیکن دوم هم باید دانشمندها رو برای محدود کردن این دایناسورها راهنمایی کنه. هر بازیکن کارت می‌کشه و مهره‌های مربوط به خودش رو روی صفحه حرکت می‌ده. در هر دور، بازیکنی که کارتش عدد کمتری داره، می‌تونه حرکتی که روی کارتش گفته شده رو انجام بده و حریفش هم معادل اختلاف ارزش دو تا کارت، امکان حرکت یا حمله داره. دانشمندها می‌تونن از آتش استفاده کنن، با جیپ حرکت کنن، یا حتی درخواست کمک کنن. مادر دایناسور می‌تونه قایم بشه، با نعره زدن، دانشمندها رو بترسونه، و بچه‌هاش رو صدا بزنه.

 

از چپ به راست: طرح روی جعبه‌ی بازی، بخشی از صفحه‌ی بازی به همراه مهره‌ها و کارت‌ها، کارت دانشمندان، کارت دایناسورها

 

پیوندهای مرتبط:

شهاب صقری
شهاب صقری

نفس کشیدن توی هوای بُردگیم شادم می‌کنه ... همیشه همین‌طور بوده

ثبت دیدگاه

خوشحال می‌شوم که دیدگاه شما را در مورد مقاله‌ی ارائه شده بدانم.

ممنون می‌شوم در نگارش دیدگاه خود این نکته‌ها را در نظر بگیرید:

  • دیدگاه‌های توهین‌آمیز و ناشایست تایید نمی‌شوند.
  • دیدگاه‌های بی‌ارتباط به محتوای مقاله تایید نمی‌شوند.
  • لطفا از بخش دیدگاه برای مطرح کردن سوال‌های خود استفاده نکنید (به جای آن از دیسکورد رومیز استفاده کنید).

  1. رضا گفته؛
    23:22 1396/12/06

    دستتون درد نکنه. شما یک مدته آتیشی دارید مطلب می زارید. الهی ننه همیشه پر کار و فعال و با نشاط باشی.

    • شهاب صقری گفته؛
      00:16 1396/12/07

      ممنون از روحیه‌دادن شما. البته به نظر من کیفیت مقاله‌ از کمیتش مهم‌تره. امیدوارم مطالب به‌دردبخور باشن.

لینک کوتاه