معمای معبد مایاها

داستان از این قراره: در اعماق جنگل‌های بارانی شبه جزیره یوکاتان واقع در مکزیک، شهر گمشده‌ای به نام «کدینکا» است که زمانی مقر حکومت قوم مایا بوده. در مرکز شهر معبد سنگی وجود داره که بر طبق افسانه‌های محلی گنج گرانبهایی در اون مدفون شده.

معبد «چیچن ایتزا» یکی از عجایب هفتگانه جدید واقع در ایالت یوکاتان مکزیک

ما اولین شکارچیان گنجی هستیم که شهر گمشده و به تبعش معبد رو یافتیم ولی چه فایده، پس از هفته‌ها جستجو ورودی معبد رو پیدا نکردیم.

اما همه چیز از دست نرفته. در راس معبد، محرابی سنگی وجود داره که توتمی در میان اون ایستاده و دور تا دور توتم شانزده کاشی منقوش وجود داره. پس از بررسی کاشی‌ها، متوجه مکانیسم پیچیده‌ای میشیم که میتونیم توسط اون جای هرکاشی‌ رو با کناریش عوض یا هر کاشی رو پشت و رو کنیم. پشت و رو کردن کاشی‌ها معلوم میکنه که هر کاشی یک روی سنگی و یک رو از جنس طلا داره. از طرف دیگه در هر سمت توتم، دنباله‌ای از چهار الگو حک شده. به نظر میرسه با ساختن هر کدام از چهار الگو توسط کاشی‌ها بشه درِ نهان معبد رو باز کرد… حالا سوال اینجاست: اولین کسی که میتونه این معما رو حل کنه کدام یک از ماست؟

ستاپ بازی

کاشی‌ها رو دقیقاً با الگویی که در تصویر زیر نشان داده شده بچینید (به طلایی بودن یا سنگی بودن سمت کاشی‌ها دقت کنید).

در ابتدای بازی هر کدام از بازیکنا بسته به این که کدام طرف صفحه نشسته – هر کدام از چهار طرف صفحه‌ی بازی یک نماد داره – یکی از چهار نماد باد، آب، خاک یا آتش رو کنترل میکنه.

از راست به چپ نمادِ : آب، آتش، هوا، خاک

حالا به هر بازیکن:

– یک «کارت دام» به صورت تصادفی داده میشه. این کارت رو هیچ کس حتی خود بازیکنی که کارت رو گرفته نباید ببینه.

– تعدادی «ژتون شانس» داده میشه. در بازی دو و سه نفره 4 ژتون و در بازی چهار نفره 5 ژتون.

– یک «کارت شانس» داده میشه.

– چهار «کارت الگو» به صورت تصادفی داده میشه. الگوها بر چهار دسته هستن که می‌بایست – بدون این که کسی ببینه – از هر دسته یکی به تصادف برداشت.

از راست به چپ الگوی: چهارتایی اریب، چهارگوشه، بلوک چهارتایی، خطی چهارتایی

تفاوت بلوک چهارتایی با چهارگوشه در اینه که الگوی بلوک چهارتایی در یک مربع 2×2 ساخته میشه در حالی که الگوی چهارگوشه در یک مربع 3×3 یا 4×4 (کل صفحه‌ی بازی) می‌بایست ساخته بشه. الگوی خطی هم میتونه افقی و هم میتونه عمودی ساخته بشه.

هدف از بازی

هر کدام ار بازیکنا که قبل از همه بتونه چهار الگویی که در دست داره رو توسط کاشی‌های خودش بسازه برنده‌ی بازیه (ترتیب ساختن این الگوها مهم نیست).

نوبت بازی

در هر نوبت، بازیکن باید 2 اکشن زیر رو به ترتیب انجام بده.

– یکی از کاشی‌های خودش رو با کاشی همسایه (افقی، عمودی یا اریب) جابجا کنه. دقت کنید که یکی از دو کاشی جابجا شده می‌بایست نماد بازیکن رو داشته باشه.

– یکی از کاشی‌ها رو پشت و رو کنه (از سمت سنگی به طلایی یا بالعکس). فرقی نداره کاشی چه نمادی داره.

بعد از این که نوبت بازیکن تموم شد، میتونه یک یا چند «ژتون شانس» بازی کنه و همون طور که از نامش برمیاد به ازای هر کدام یک اکشن اضافه داشته باشه.

حالا نفر سمت چپ بازیکن، نوبت خودش رو بازی میکنه.

نکته: هیچ بازیکنی نمیتونه کاشی‌هایی که بازیکن «بلافاصله» قبل از خودش با هم جابجا کرده رو، دوباره با هم جابجا کنه یا به عبارت بهتر برگردونه به حالت قبلی. البته میتونه کاشی که بازیکن قبلی پشت و رو کرده رو دوباره به طرف دیگه برگردونه.

کارت دام

سمت راست: روی یک کارت دام. سمت چپ: پشت کارت‌های دام

بازیکن در نوبت خودش میتونه «کارت دام» رو از پشت به رو برگردونه و در جلوی خودش بازی کنه (پیکان قرمز رنگ روی کارت دام می‌بایست به سمت صفحه‌ی بازی باشه). حالا بازیکن باید کاشی‌ها رو طوری پشت و رو کنه که الگوی صفحه‌ی بازی با الگوی کارت دام یکی بشه (کارت دام کاشی‌ها رو جابجا نمیکنه، فقط اونا رو میتونه پشت و رو کنه).

ژتون شانس

همون طور که پیش از این گفتیم، بازیکن بعد از این که نوبتش تموم شد میتونه یک یا چند «ژتون شانس» بازی کنه. با مصرف هر «ژتون شانس» بازیکن میتونه از بین 10 اکشن مختلف یکی رو انتخاب کنه و انجام بده. برای مثال یکی از این اکشن‌ها اینه که بازیکن میتونه «کارت دام» خودش رو ببینه. مثال دیگه: بازیکن میتونه به انتخاب خودش یک جابجایی یا یک پشت و رو کردن بیشتر داشته باشه. برای دیدن تمامی 10 اکشن ممکن ژتون شانس صفحه‌ی 9 نسخه چاپی بازی رو ببینید.

سنگ‌های حکاکی و رنگ شده با دست. ویژه‌ی حامیان کیک استارتری بازی

پیشنهاد

«کدینکا» یه بازی در سبک «استراتژی محض» (Abstract Strategy) هستش. به این معنی که شانس چندان نقشی در این بازی نداره و تاکید اصلی بر مهارت بازیکناست. یه مثل معروف هست که میگه شانس نمک بازیه و راستش اکثر بازی‌های این سبک اگه نگیم بی‌نمک، زیادی جدی هستن و برای همین مخاطبین خاص خودشون رو دارن. به ویژه این که عمدتاً هیچ موضوع یا داستانی هم ندارن. حالا یه نکته: بازی «کدینکا» به نظر نگارنده و برخی دیگه یک بازی استراتژی محضه که حتی کسانی که به این سبک علاقه‌ای ندارن هم میتونن بازی کنن و محضوض بشن. ولی چرا؟

در خیلی از بازی‌های این سبک، بعد از این که قواعد رو یاد می‌گیرین و شروع می‌کنین به بازی، هیچ ایده‌ای ندارین که الان باید چه کار کنین و حرکت درست چیه؟ ولی در «کدینکا» از همون ابتدا کمابیش می‌دونین که چه کاری میخاید انجام بدید. حالا ممکنه انتخاب شما بهینه ترین انتخاب ممکن نباشه ولی در هر صورت اگر هم ببازین نتیجه رو نزدیک واگذار کردین و له نشدین. در عین حال «کدینکا» به هیچ عنوان بازی پیچیده‌ای نیست ولی، بازی عمیقیه و از اون مهمتر این که چقدر بخاید در این بازی عمیق بشید کاملاً به خودتون برمی‌گرده. آیا با بازی به عنوان یه سرگرمی ساده و سریع برخورد می‌کنید که قراره کمتر ار ربع ساعت وقت شما رو بگیره؟ یا این که چندین و چند دقیقه در هر نوبت از بازی تون تعمق می‌کنید تا تمام حرکت‌های ممکن خودتون و رقباتون در این دور و شاید هم دورهای بعدی رو بسنجید و بعد دست به مهره (کاشی) بشید؟ در نهایت اگه مثل نگارنده باشین، این که بازی یک موضوع یا داستان هرچند سطحی داره، بهتون کمک میکنه تا خودتون رو در نقش یک شکارچی گنج (یا شاید هم ایندیانا جونز؟!) در حال ماجراجویی در جنگل‌های انبوه مکزیک تصور کنید و لذت بیشتری از بازی ببرید.

ایندیانا جونز و معبد مرگ

دانلود نسخه قابل چاپ بازی از گوگل درایو / دراپ باکس