مقالهای که در پیش رو دارید، قسمت دوم از مجموعه مقالات معرفی بردگیم Pax Pamir است. قسمت اول را در این پیوند مطالعه کنید.
در قسمت پیشین تا این جا پیش اومدیم:
ما رؤسای قبایل افغان هستیم که در تندباد قدرتهای استعماری تقلا میکنیم. اگر هر کدام از امپراتوریهای بریتانیا، روسیه تزاری یا افغان بر دیگران تفوق و «برتری» پیدا کنند، بازیکنی پیروز میدان است که «نفوذ» بیشتری بر امپراتوری برتر داشته باشد.
ما چه میکنيم؟
برای این که بدونیم روند بازی به چه صورته و ما در نوبتمون چه کارهایی میتونیم انجام بدیم، قبلش باید چند مفهوم رو با هم مرور کنیم:
سرنگونی، برتری و وفاداری
چهار بار در بازی هر زمان که کارت «سرنگونی» (Topple) توسط یکی از بازیکنان خریداری بشه، چک میکنیم که آیا یکی از امپراتوریها بر دو تای دیگه «برتری» داره؟ در این صورت بازی به پایان میرسه و بازیکنی که بیشترین «نفوذ» در اون امپراتوری رو داره، برندهی بازیه.
شرایط برتری در بازی تغییر میکنه و بستگی به وضعیت ژئوپلتیک منطقه داره. به این وضعیت در بازی «رژیم» گفته میشه که بر چهار نوعه: «نظامی گری»، «تقسیم بندی سیاسی»، «جنگ اطلاعاتی» و «رونق اقتصادی». هر کدوم از این چهار رژیم مربوط میشه به یکی از چهار نوع نیرو که در ادامه توضیح میدیم. فعلاً کافیه بدونید که یک امپراتوری بر دیگران در صورتی برتری داره که نیروهاش در رژیم کنونی از مجموع نیروهای دو امپراتوری دیگه بیشتر باشه و از هر یک از نیروهای دیگه حداقل یکی داشته باشه.
حالا میرسیم به مفهوم «وفاداری». زمانی که شما به یک امپراتوری وفادارید، تمامی منابع شما در خدمت اون امپراتوری است برای رسیدن به برتری. برای مثال زمانی که کارت سرنگونی توسط بازیکنی خریداری میشه، اگه رژیم کنونی جنگ اطلاعاتی باشه، شما جاسوسان خودتون رو میشمرید و عدد به دست آمده رو به نیروی اطلاعاتی امپراتوری که بهش وفادارید (مثلاً بریتانیا)، اضافه میکنید. در این مثال اگه شما تنها بازیکن وفادار به امپراتوری بریتانیا باشید، تعداد جاسوسان شما میشه قدرت اطلاعاتی بریتانیا. در غیر این صورت اگه بازیکن / بازیکنان دیگهای هم به بریتانیا وفادار باشن، تعداد جاسوسان اونا هم به قدرت اطلاعاتی بریتانیا اضافه میشه. در نهایت زمانی که قدرت اطلاعاتی هر سه امپراتوری رو حساب کردیم، حالا چک میکنیم که آیا قدرت اطلاعاتی یکی از مجموع قدرت اطلاعاتی دو امپراتوری دیگه بیشتر هست یا نه. در عین حال، در طول بازی فرصتهایی وجود داره تا وفاداری خودتون رو از یک امپراتوری به دیگری تغییر بدید.
ممکنه چند بازیکن به یک امپراتوری وفادار باشند ولی در پایان بازی بازیکنی که بیشترین نفوذ در اون امپراتوری رو داره، برنده بازی است. در عین حال هر امپراتوری یک کارت «لطف» داره که در طول بازی به بازیکنی که بیش از همه در اون نفوذ داره، داده میشه. این لطف، قابلیت جدیدی به بازیکن اضافه میکنه. هر آن که نفوذ یکی از بازیکنان از دیگران در یک امپراتوری بیشتر شد، کارت لطف اون امپراتوری باید دست به دست شده و به بازیکن جدید تحویل داده بشه.
روند بازی
بردگیم Pax Pamir یه بازی از خانواده بازیهای «تابلو سازی» (Tableau Building) است. به این معنی که شما کارتها رو از «بازار» خریداری کرده و در دستتون قرار میدید و سپس در ردیفی در جلوی خودتون بازی میکنید. به این ردیف «تابلو»ی شما گفته میشه. تابلوی شما در واقع کابینه شما است، متشکل از مشاورینی که بهشون اعتماد دارید و هر کدوم بهتون قابلیت جدیدی اضافه میکنن.
حالا بیاید به کارتهای بازی یه نگاه بندازیم. همهی کارتها از یه سری اصول پیروی میکنن. هر کدام رنگی دارند متناظر با یکی از چهار رژیم که پیش از این گفتیم: کارتهای بنفش سیاسی (کارت عباس میرزا در مثال بالا)، آبی اطلاعاتی، قرمز نظامی و طلایی اقتصادی هستن. هر کارت «رتبه»ای داره بین یک تا سه که از روی تعداد ستارههای روی کارت مشخص میشه. هر چه رتبه کارت بالاتر باشه، قدرت اکشن یا اکشنهایی که انجام میده، بیشتره (رتبه دو در کارت عباس میرزا). روی هر کارت نام مکانی نوشته شده (ایران در کارت عباس میرزا). بعضی از کارتها به شما دسترسی به اکشنهای ویژه رو میدن که در قابی رنگی قرار گرفتن (مالیات در کارت عباس میرزا). در نهایت برخی کارتها تاثیری آنی دارن که بهشون «ضربه» گفته میشه و تنها یک بار در لحظهای که کارت رو در تابلوی خودتون بازی میکنید، اتفاق میفتن. برای مثال زمانی که کارت عباس میرزا رو بازی کنید، رژیم در لحظه به «جنگ اطلاعاتی» تغییر پیدا میکنه.
بیشتر کارتها در بازی توسط همه بازیکنا – با وفاداری به هر کدوم از امپراتوریها – میتونن بازی بشن. ولی بعضی از کارتها وفاداری خودشون رو دارن که با نواری رنگی در بالای کارت مشخص شده. به این کارتها «میهن پرست» گفته میشه. میهن پرستان هم میتونن وفاداری شما رو تغییر بدن (در صورتی که وفاداری شما با اونا مغایرت داره) و هم این که میتونن نفوذ شما رو در امپراتوری که بهش وفادار هستن به میزان یک واحد افزایش بدن. در مثال بالا، عباس میرزا به امپراتوری افغان وفاداره (نوار سبز بالای کارت).
نوبت شما
شما در نوبتتون دو اکشن میتونید انجام بدید و همواره به سه اکشن استاندارد خرید کارت از بازار، بازی کردن کارت در تابلو (کابینه) و سوزاندن کارت از دستتون، دسترسی دارید:
خرید کارت
بازار تشکیل شده از دو ردیف شش تایی از کارتها (سمت راست عکس بالا). شما برای این که بتونید کارتها رو خریده و در دستتون قرار بدید، اولا باید بتونید هزینهاش رو پرداخت کنید. در هر ردیف از کارتهای بازار هزینه کارتها از چپ به راست 0، 1، 2، 3، 4 و 5 روپیه (واحد پول بازی) است. پرداخت هزینه به این صورته که مثلاً برای خرید کارت ششم باید روی هر کدوم از پنج کارت قبلی یک روپیه بذارید(مجموعاً پنج روپیه). دوما شما باید در دستتون جا داشته باشید تا بتونید کارت رو خریداری کنید. در ابتدای بازی شما تنها در آن واحد یک کارت میتونید در دستتون داشته باشید که در ادامه با بازی کردن کارت اطلاعاتی می تونید این ظرفیت رو افزایش بدید.
برای مثال کارت قائم مقام فراهانی با رتبه سه (سه ستاره) سه واحد به ظرفیت دست شما اضافه کرده و در نتیجه میتونید چهار کارت همزمان در دست داشته باشید.
بازی کردن کارت
شما میتونید به عنوان یکی از اکشنها کارتی را از دست خود بازی کرده و به تابلوی خودتون اضافه کنید. به تعداد رتبه کارت بازی شده، نیرو به نقشه بازی اضافه میشه. نوع نیروی اضافه شده بستگی داره به نوع کارت بازی شده و مکانی که نیرو قرار میگیره بستگی داره به مکان نوشته شده روی کارت. کارت های سیاسی (بنفش) مکعب های چوبی (Cube) به رنگ شما به نقشه اضافه میکنه. به این نیروها «قبیله» گفته میشه. مثال: کارت عباس میرزا. بعد از بازی کردن کارت اطلاعاتی (آبی)، مستقیماً مکعبها رو روی همون کارت قرار میدیم. به این نیروها «جاسوس» گفته میشه. مثال: کارت قائم مقام فراهانی. کارتهای نظامی (قرمز) استوانه به نقشه اضافه می کنه که بهشون «ارتش» گفته میشه. ارتشها متعلق به امپراتوری هستن که شما بهش وفادارید. و در نهایت کارتهای اقتصادی (طلایی) استوانههایی به خطوط ارتباطی در نقشه (بیضی شکل در عکس بالا) اضافه میکنه که بهشون «جاده» گفته میشه. این جادهها هم مثل ارتش، متعلق به امپراتوری هستن که شما بهش وفادارید.
پیش از این که بتونید کارت رو در تابلوی خودتون بازی کنید، میبایست به ازای هر قبیلهای که در اون مکان حضور داره، یک روپیه به بازیکنی که رئیس قبیله است، پرداخت کنید. در عین حال میتونید با هم مذاکره کنید و مثلاً به جای پول کارت از دستتون بهش بفروشید. یا این که مثلاً بهش قول بدید که هیچگاه توسط جاسوسهای خودتون، مشاورین اون رو «ترور» نمیکنید. البته این که به قولتون وفادار بمونید به خودتون بستگی داره…
سوزاندن کارت
یکی از کارت ها رو از دستتون بیرون میندازید و از بازی خارج میکنید. اگه شما هر دو اکشن خودتون رو صرف سوزاندن بکنید، یک روپیه از روی کارتهای موجود در بازار (در صورت وجود) به انتخاب خودتون برمیدارید.
بعد از این که اکشنهای خودتون رو انجام دادید میبایست چک کنید که اندازه تابلو (کابینه) شما از تعداد مجاز بیشتر نشده باشه. در صورتی که تعداد کارتهای بازی شده در تابلو از تعداد مجاز بیشتر شده باشه، باید انقدر کارت، به انتخاب خودتون، از تابلو بسوزونید تا به تعداد مجاز برسید. در ابتدای بازی شما تنها سه کارت در تابلو (سه مشاور در کابینه) میتونید داشته باشید که در ادامه با بازی کردن کارتهای سیاسی (بنفش) به تعداد رتبه (ستاره) کارت میتونید اندازه تابلو خود رو افزایش بدید. مثلاً کارت عباس میرزا ظرفیت کابینه شما رو از سه به پنج ارتقاء میده.
ساده بود، نه؟
خیر! چرا که علاوه بر اکشنهای استاندارد که در بالا توضیح دادیم هشت اکشن ویژه هم داریم که توضیح دادنشون با جزییات از حوصله این مقاله خارجه. ولی در عین حال کافیه یه نگاهی به عناوین نسبتاً گویای این اکشنها بندازید: اکشنهای اطلاعاتی (آبی): سفر، ضدجاسوسی، ترور و رشوه. اکشن نظامی (قرمز): عملیات. اکشنهای تجاری (طلایی): تجارت و هدیه (در واقع هدیه پول به امپراتوری که بهش وفادارید و بدست آوردن «نفوذ» از این طریق). و اکشن سیاسی (بنفش): مالیات. راستی یه بار دیگه به کارتهای رژیم در بالا یه نگاه بندازید. همون طور که میبینید هر رژیمی یه دسته از این اکشنها رو رایگان میکنه. یعنی انجام دادنشون جزو دو اکشن اون نوبت شما حساب نمیشه.
نگفتی چه چیزایی تو این بازی انقدر جالبه؟
خب، این همه داستان حسین کرد شبستری براتون تعریف کردم تا به همین جا برسم…
جذابیتهای آشکار و نهان بردگیم Pax Pamir رو فردا در قسمت سوم و آخر مقاله بخوانید…
خیلی خوب روند بازی رو توضیح دادین. قوانین بازی خیلی پیچیده نیست ولی اون چیزی که بازی رو جذاب می کنه واکنش به شرایط دایما متغیر بازیه
ارادت داریم قربان. ممنون از لطف شما 🙂
ممنون خیلی عالی بود ولی فکر کنم زبان انگلیسی آدم برای این بازی خیلی عالی باشه نه
بازیش خیلی باحال و سخته
اتفاقن بازیش متکی به زبان نیست. متن روی کارتها 90% فقط برای اطلاعات عمومیه
خواهش میکنم.
همون طور که علی هم گفت زبان انگلیسی تنها برای خواندن قوانین بازی لازمه و متن روی کارت ها برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد شخصیت های تاریخیه.
انگیسی من در حدی نیست که بتونم قوانین بازی را بخونم . میشه راهنمایی ام کنید که چیکار کنم در ضمن چاپش هم کردم.