مقدمه
همه دنیا داره نابود میشه و فقط شمایید که میتونین نجاتش بدین! واقعا معلوم نیست که چرا این ایدهی کلیشهای انقدر برای ما جذابه و هرچی فیلم و کتاب و بازی با این ایده میبینیم بازم سیر نمیشیم. حالا تحلیل فرهنگی-تاریخی همچین چیزی خیلی به من نمیاد، پس میرم سراغ ترویجش! سری بازیای که امروز میخوام راجع بهشون بنویسم، با موضوع شیوع بیماریهای لاعلاج، دردهای بی درمان و پیشروی سرطانگونهی امراض ئه. (شاید فکر کنین انقدر نیاز به توضیحدادن تیتر وجود نداشته باشه…) این سری بازیها توسط یکی از مشهورترین و محبوبترین طراحای دنیا مت لیکاک طراحی شدن و تاثیرات خیلی بزرگی در دنیای بازیهای فکری گذاشتن. حقیقت اینه که هرکدوم از این بازیها جای صحبت خیلی زیاد دارن و من نمیتونم حق مطلب همه بازیها رو همینجا ادا کنم، ولی یه کلیتی از بازیهای Pandemic، Pandemic the Cure و Pandemic Legacy رو براتون میگم.
پندمیک، سالار بازیهای همکاری
بازیهای سبک همکاری خیلی ساله که بین بازیهای رومیزی هستن، ولی تا قبل از اینکه پاندمیک بیاد کسی خیلی بهشون اهمیت نمیداد. توجیه اینکه «چرا داریم همدیگه رو نمیزنیم؟» و «چطور ممکنه به یک مشت کاغذ و کارت ببازیم؟» کار خیلی سختی بود که پندمیک تونست به خوبی از پسش بر بیاد. بعد از پندمیک بازیهای همکاری خیلی پر طرفدار شدن و باعث شد هم طراحان بازی و هم بازیکنها با احترام بیشتری به این سبک نگاه کنن.
حالا این پندمیکی که میگیم چی هست؟ یه بازی دو تا چهار نفره خیلی فوقالعادست که توش شما نقش یک سری متخصص رو بازی میکنین که قراره دنیا رو از نابودی توسط چهار بیماری فراگیر نجات بده. شما باید با همفکری و همکاری همدیگه برای این چهار بیماری درمان پیدا کنین و سعی کنین با پیشبینی درست موقعیتهای خطرناک شیوع بیماری رو تحت کنترل خودتون در بیارین. چیزی که بازی رو خیلی جذاب میکنه سیستم هوش مصنوعیایه که برای بازی طراحی شده. بیماریها بصورت خیلی سریع و هوشمندانهای در دنیا در حال پخش شدن هستن و کافیه یک اشتباه کوچیک از شما رخ بده تا بیماری از یک کشور به کشورهای اطرافش برسه و کم کم کل دنیا پر بشه از سرطان، طاعون، مرض، کثافت، بیشعور و … (نفس عمیق… طوری نشده، دفعه بعدی که بازی کنیم حتما میبریم…)
هرکدوم از بازیکنها هم یک شخصیت خاص دارن که قدرتهای خیلی باحالی داره، مثلا یکی دانشمنده و تو پیدا کردن درمان از بقیه بهتر عمل میکنه. یکی دیگه متخصص قرنطینهست و مناطق تحت فشار و حساس نقشه رو کنترل میکنه. متخصص پاکسازی هم میره سراغ جاهایی که شیوع بیماری داره از مرز کشورها بیرون میزنه.
خیلی نمیخوام وارد جزئیات قوانین بشم، بازی فوقالعادهایه برای کسایی که لزوما قصد کلکل و له کردن همدیگه رو ندارن، بازی کلی استرس داره و دفعه اولی که بعد از چندین بار تلاش بالاخره بازی رو میبرین کلی کیف میده و احساس افتخار میکنین؛ بماند که تازه این ایزی بود…
بیا تاس بنداز، ببینم چند میاری
سال ۲۰۱۴ لیکاک نسخه تاسی بازی پندمیک رو طراحی کرد که اونقدرها بهش توجه نشد. کلیت بازی خیلی شبیه به همون پندمیک اصلی خودمونه با این تفاوت که بجای یک دسته کارت که دنیا رو پر از ویروس میکنه، یک مشت تاس داره این کار رو انجام میده. و بجای یک دسته کارت که آروم آروم به بازیکنها این قابلیت رو میده که با بیماریها مقابله کنن، یک مشت تاس این کار رو انجام میده. در کل سیستم بازی با تاسها پیش میره و خب برای خیلی از ماها هیچ چیزی نمیتونه جای تاس ریختن رو بگیره.
بازی نسبت به نسخه عادیش یکم رندومتر و بیقاعدهتر بنظر میاد، ولی خیلی هم اینطور نیست. بکارگیری تاسها خیلی هم هوشمندانه بوده و با وجود اونهمه تاس و شانس، هنوز کلی استراتژی و تصمیمگیری وجود داره که خیلی جذابه. بازی نسبتا کوتاهتر از پندمیکه و اساسا به کسانی که با باخت سختتر کنار میان پیشنهاد نمیشه چون تو این نسخه بازی باختن خیلی راحتتره.
در مجموع نسخه تاسی بازی به هیچ عنوان به نسخه اصلی بازی نمیرسه، ولی کلا نباید این دو نسخه رو با هم مقایسه کرد، چرا که نسخه تاسی بازی خیلی سادهتر، قابل دسترستر و کوتاهتر از نسخه اصلی بازیه. در عوض خیلی خوشگلتر از اصلیشه، اخه نگاه کنین اینهمه تاس رو!
پندمیک لگاسی، اسپویلر آلرت: بهترین تجربه بازی رومیزی من!
قبل از هرچیز بگم که محور اصلی این بازی سناریو و المان سورپرایزه، پس من اصلا نمیتونم وارد جزئیات بشم، میفهمی؟ مثل اینکه تنها کسی باشی که قسمت هفتم وست وُرلد رو دیده باشه، باید لالمونی بگیری و خودخوری کنی…
از کجا شروع کنم؟ داستان کلیشهای قهرمانهای بی معنی بازی پندمیک رو یادتونه؟ خب همه اونها اینجا معنی پیدا میکنه. سناریو بازی با تفکر طراحی سریالهای تلویزیونی نوشته شده و بازی قراره در چند فصل مختلف منتشر بشه، که هر فصل یک پکیجئه و تشکیل شده از چندین قسمت. این بازی بهتون ثابت میکنه که خلاقیت و سورپرایز در بازیهای رومیزی مرز نداره، توسط یک جعبه مقوایی میتونین کلی سورپرایز بشین و موقع پاره کردن یک سری کارت کلی با دوستاتون بغض کنین…
آره، بازیهای لگاسی داینامیک هستن و هر دست که بازی میکنین تصمیمات و اتفاقات روی بازی تاثیرات همیشگی میذارن. این تاثیرات ممکنه از چسبوندن لیبل روی نقشه بازی باشه، تا پاره کردن و دور انداخت کارت و هزارتا چیز دیگه که اگه الان براتون بگم دود از کلتون بلند میشه، ولی نمیگم… آره این بازی تغییر میکنه و با شما و سناریوتون پیش میاد، و در نهایت هم تموم میشه. آره این بازی پایان داره و یکبار مصرفه.
راب داویو که سیستم بازیهای لگاسی رو تو سال ۲۰۱۱ به دنیا معرفی کرد، با مت لیکاک نشستن و یکی از بهترین بازیهای این دهه رو به بهترین بردگیم دنیا تبدیل کردن. بازی پندمیک لگاسی خیلی سریع بعد از انتشارش به رتبه اول وبسایت بردگیمگیک رسید و از اون موقع به عنوان محبوبترین بازی رومیزی دنیا در صدر جدول داره خودنمایی میکنه. بعد از بازی کردن نسخه عادی بازی، این بازی رو به همه انسانهایی که از شنیدن یک داستان خوب لذت میبرن پیشنهاد میکنم و نهایت کلاهم رو برای مت و راب عزیز به نشانه احترام برمیدارم… یا کج میکنم، نمیدونم چطوری باید با کلاه احترام گذاشت دقیقا…
خیلی جالب بود، حیف نیست آخه بازی یک بار مصرف بشه؟ یعنی حتی اگر به صورت فیزیکی کارها انجام نشن (لیبل نچسبه و کارتی پاره نشه) برای دومین بار نمیشه بازی کرد اش؟
سلام
میتونی چندین بار بازی کنی و نیازی نباشه به کامپونت های بازیت دست بزنی
https://www.boardgamegeek.com/filepage/125892/pandemic-legacy-reset-kit
ولی باید توجه داشته باشی که کسی که یک بار بازی کرده دیگه هیچ جذابیتی براش نداره که بخواد دوباره بازی کنه چون میدونه چه اتفاقی قراره براش بیافته و از آینده خبر داره
خب درسته حیفه یه بازی خراب شه ولی در خصوص این یکی خیر.تجربه ای که این بازی میده قابل مقایسه نیست.
سلام
میتونی چندین بار بازی کنی و نیازی نباشه به کامپونت های بازیت دست بزنی
https://www.boardgamegeek.com/filepage/125892/pandemic-legacy-reset-kit
ولی باید توجه داشته باشی که کسی که یک بار بازی کرده دیگه هیچ جذابیتی براش نداره که بخواد دوباره بازی کنه چون میدونه چه اتفاقی قراره براش بیافته و از آینده خبر داره
بازی پندمیک لگسی رو اگر فقط 2 نفر باشیم توصیه می کنید؟
سلام، خب از اونجایی که بازی پندمیک لگاسی سبک همکاریه دو نفره هم میشه بازی بشه. ولی شاید یکم سختتر بشه. پیشنهاد میکنم یه نفر دیگه رو هم پیدا کنین و سه نفره بصورت کامل لذت ببرین از بازی.
سلام
من خیلی علاقه زیادی به برد گیم دارم و خوب طراحی می کنم و ایده های خوبی دارم و برد گیم هم می سازم و برای اونا داستان یا سناریو خیلی خوبی هم می نویسم
توی بخش همکاری با رومیز ایمیلتون رو ندادین
آیا می شه ایمیلتون رو بدین تا با هم بیشتر بحرفیم ؟
سلام
roomizgames@gmail.com
البته گذاشته بودیم ایمیل رو 🙂
وای کاش زودتر این پست میخواندم این بازی نمیخریدم واقعا خیلی پشیمون هستم 😔 فقط یک بار بعد بی جذابیت میشه اینکه اصلا بدردنمیخوره باید همون dead of winter میخریدم یعنی هیچ راهی نیست بار دوم هم لذت برد …
یه سئوال خود بازی پندمیک یا نسخه فارسیش نجات جهان
را چند بار میشه بازی کرد
چون تو نظرات نوشته بودند که بعد از یکی دوبار بازی دستت میاد که در آینده چه اتفاقی میافته
سلام.سؤال منم همینه.خود پندمیک اصلی،بازی هست که تکرارپذیری نداره بعد از یبار برد؟یا اینکه سطوح مختلف سختی رو داره و میشه دوباره تلاش کرد برای بردن بازی یا با همبازی های متفاوت میشه تجربه ی متفاوتی داشت؟
فکر کنم تو چاپ بعدی کرونا هم جزو ویروس ها باشه
سلام
بازی خیلی عالیه
یه چنتا بازی میخواستم معرفی کنین بهم!!
بازی های رقابتی و کل کلی!
سلام به شما. در این زمینه باید با فروشگاههای بازی مشورت کنید.
سلام من چه بازی رو بخرم بازی جالیز بهتره یا پندنیک با تشکر