سایث: ماشین قدرت نمایی

دنیای بازی رومیزی «سایث» (به معنای داس) در تاریخ موازی دهه ۱۹۲۰ اروپا جریان دارد. در عصر کشاورزی و جنگ، عصر قلبهای شکسته و چرخ دنده‌های زنگ زده، عصر اختراعات و شجاعت‌ها و عصر رهبران شکست خورده‌ای که به دنبال بازپس گیری افتخارات گذشته‌شان هستند. بازیکنان در نقش این رهبران، تلاش می‌کنند تا قدرت از دست رفته‌شان را در اروپای شرقی با فتح سرزمین‌های تازه، به خدمت گیری سربازان جوان، درو کردن منابع زمین‌ها، ساختِ سازه‌ها و فعال کردن رباتهای غول‌اسا به دست آورند.

این بازی، که توسط جیمی استگمایر از موسسین استونمایر گیمز طراحی و تولید شده، یکی از موفق‌ترین بردگیمهای حمایت شده در سایت کیک‌استارتر نیز هست. در بخش سوم این سری مطالب، نگاهی خواهیم داشت به روش کلی بازی. (بخش اول و دوم)

بازی سایث خاصیت عجیبی دارد؛ تقریبا در تمام بخش ها به شما چیزی نشان می دهد و بعد در عمل به چیز  دیگری بدل می شود: مثلا بازی به لحاظ تماتیک و قصه گویی، از مدل بازی های سبک آمریکایی تبعیت می کند و دینامیک بازی در نگاه اول قلمروگیری به نظر می رسد، ولی بعد مشخص می شود که بازی در هسته اصلی یک یوروگیم نیمه سنگین تقریبا کلاسیک از جنس مدیریت منابع و Engine-Building است… اما در نهایت برداشتی که از بازی به دست می آید با هیچکدام تعارضی ندارد: سایث یک بازی کاملا تماتیک بر اساس مدیریت منابع و قدرت نمایی نظامی است، با مکانیزمی بسیار ساده در سطح، ولی گستره انتخاب بالا برای تصمیم گیری در عمق!

اروپای مُلوک الطوایفی

سایث برای 2-5 نفر طراحی و بالانس شده است. (با یک مدل بازی یکنفره با عنوان “آتوما” که در برابر هوش مصنوعی بازی می شود و کمی متفاوت است) اولین نکته در مورد بازی که جلب توجه می کند، قدرت های غیریکسان بازیکنان است (Variable Player Powers) . هر بازیکن رهبری یکی از پنج طایفه مدعی در بازی را بر عهده می گیرد. هر طایفه توانایی خاصی را داراست که معمولا توسط آن می تواند قوانین اصلی بازی را بشکند؛ مثلا هیچ نیرویی به طور کلی نمی تواند از رودخانه ها عبور کند، ولی کارگران نژاد “نوردیک” این قابلیت را دارا هستند. این تنوع قدرت، به خوبی تم و پیش زمینه داستانی هر طایفه را با عملکرد واقعی نیروهایش در نقشه بازی، پیوند می دهد.

مهره های مربوط به رهبر هرکدام از طایفه ها

موتور محرک قدرت نمایی

با اینکه در ابتدا به نظر می رسد که سایث یک بازی قلمروگیری است، ولی در نهایت می توانم بگویم که دینامیکِ بازی “ساخت موتور محرک” (Engine-Building) است که در سه مرحله و توسط 3 مکانیزم اصلی، پیاده و اجرا می شود. بازیکنان بیشتر در طول بازی مشغول تقویت و راه انداختن موتور ساخت و ساز طایفه شان هستند، که توسط آن بتوانند اَچیومنت های بیشتری را در بازی بدست بیاورند.

الف. اکتشاف و جستجو با مکانیزم جابجایی شبکه ای (Grid Movement)

نقشه سایث از یک تقسیم بندی 6 ضلعی برخوردار است. در مرکز این شبکه، “کارخانه” قرار دارد. هر طایفه از نقطه مشخصی در نقشه، بازی را آغاز می کند و بهتر است افراد دور میز چیدمان نشستنشان را بر اساس جایشان در نقشه بازی عوض کنند. این ویژگی، با توجه به ثابت بودن نقشه و نوع منابع و عوارض زمین، کمی حس محدودیت به بازیکنان می دهد. بازیکنان با کاراکتر خود و دو کارگر، بازی را از منطقه خود (پایگاه اصلی) آغاز می کنند. رهبر طایفه کشف مناطق جدید را در جستجوی منابع بیشتر و تکنولوژی، برعهده دارد. مِک ها (در کنار توان نظامی شان) به نوعی حکم محافظین کارگرها را ایفا می کنند و در انتقال منابع به مناطق امن نقشه کارآیی بالایی دارند.

نقشه و صفحه بازی سایت

ب. جمع آوری منابع با مکانیزم تقسیم کار (Worker Placement)

در ابتدای بازی دو دسته نیرو در اختیار هر بازیکن قرار دارد: رهبر و 2 کارگر. کارگران در بازی با توجه به اقلیمی که در آن حضور دارند می توانند منابعی را تولید کنند. منابع بازی چوب، نفت، فلز و گندم می باشند. نکته جالب در مورد منابع بازی این است که آنها روی نقشه باقی می مانند. در نتیجه بازیکنی می تواند از منابع موجود در اقلیم مورد نظر استفاده کند که آن منطقه (شش ضلعی) را تحت کنترل خود داشته باشد. در واقع جنگ و نبرد اصلی در سایث، به شکل تماتیک و جذابی، بر سر منابع شکل می گیرد تا بر سر قدرت! منابع بازی، در حکم سوخت اصلی برای پیشرفت طایفه حساب می شود: از چوب برای ساخت و ساز، از فلزات برای ساخت ربات، از گندم برای افزایش ظرفیت سربازخانه ها و از نفت برای ارتقای (Upgrade) تمامی بخش ها استفاده می شود.

کارگری بی گناه در معرض هجمه ربات های بی اعصاب

ج. قدرت نمایی نظامی با مکانیزم قلمروگیری (Area Control)

برعکس آنچه به نظر می رسد، سایث یک بازی فتوحات و درگیری نظامی نیست.درواقع در بخش زیادی در طول بازی بازیکنان بیشتر مشغول قدرت نمایی هستند تا حمله واقعی. معمولا در طول هر بازی (که حداقل 2 ساعت طول می کشد) بیشتر از چند مورد درگیری دیده نمی شود. حتی ممکن است خیلی از بازیکنان تا پایان بازی هیچ نبردی انجام ندهند. در واقع گزینه نظامی همیشه روی میز هست ولی در نهایت همه چیز به استراتژی شما در بازی بر می گردد.

مناظره نه چندان خوشایند مک ها

انتخاب عمل

گیم پلی و جریان بازی در سایث بسیار ساده و مستقیم است: هر بازیکن در نوبت خودش یکی از چهار گزینه موجود برای انجام را از صفحه ای (که به شکل تصادفی در ابتدای بازی به هر بازیکن داده می شود) انتخاب می کند. هر گزینه در بازی از دو بخش تشکیل می شود که بازیکن مختار به انجام هردو یا یکی از آنهاست. تمامی این گزینه ها برای همه بازیکنان ثابت هستند ولی چیدمان دو به دوی آنها برای هر بازیکن متفاوت است. چهار گزینه بالایی عبارتند از:

جابجایی کارگران و رهبر و یا مک ها (که می تواند منجر به درگیری نظامی شود)

تولید منابع توسط کارگران در مناطق تحت کنترل

خرید منابع (که در دسترس بازیکن قرار ندارند)

تقویت نظامی و افزایش درجه قدرت

چهار گزینه پایینی که هرکدام با صرف منابع انجام می شوند عبارتند از:

ارتقا که می تواند روند و نتیجه گزینه های بالایی را بهبود بخشد

تولید مِک و وارد کردن آن به نقشه بازی

ساخت و ساز بناهای کاربردی مثل آسیاب، تونل، زرادخانه و بنای یادبود

سربازگیری که منجر به استفاده بیشتر از حرکات رقیبان می شود

صفحه مربوط به اعمال قابل انتخاب هر بازیکن

در قسمت بعد و ادامه این مطلب به ادامه توضیح گیم پلی بازی و نیز روش خاص بازی برای قصه گویی می پردازیم…