سال ۱۳۸۰ بود که برای اولین بار Risk بازی کردم، آن هم با یک نسخه آلمانی که خیلی واضح و مشخص رویش به آلمانی نوشته بود Risiko! دیدن جعبه بازی کافی بود تا احساس کنم: عجب دنیای وسیعی داشته بازیهای رومیزی و ما در جریان نبودیم! مینیاتورهای بازی، که شامل تعداد زیادی سرباز پیاده و سواره نظام و توپهای جنگی بود، آدم را پرت میکرد به کودکی و آدمکبازی و ساعتها بیخبری از دنیا و مافیها. تماشای صفحه بازی با آن نقشه رنگارنگ، آتشی از اشتیاق رو به جان هر بینندهای میانداخت. نبرد بزرگی در انتظار بود…
ریسک که به عنوان پدر سبک بازیهای رومیزی جنگی شناخته میشه، خودش وامدار شبیه سازهای جنگی اواخر قرن هجدهمه. شبیهسازهایی که با هدف افزایش دید نظامی ژنرالها، اولین بار در ایالت برونسویک آلمان، در سالهای پایانی قرن ۱۸ استفاده میشد. در قرن نوزدهم، آدمکهای سربازهای جنگی این شبیه سازها، کم کم به منازل غیرنظامیان راه پیدا کرد و مینیاتور-بازی به صورت نوعی از سرگرمی، مورد توجه قرار گرفت. با پیشرفت تکنولوژی ساخت و تزریق پلاستیک در قرن بیستم، تعداد کمپانیهای تولیدکننده این سبک بازیها افزایش یافت. در ادامه روند تولید بازیهای مینیاتوری، در سال ۱۹۵۹ بازی ریسک توسط فیلمساز مطرح فرانسوی، آلبرت لاموریس، طراحی و توسط کمپانی پارکر برادرز (از شعبات هازبروی جهانخوار) تولید و عرضه شد.
ریسک بازی آسونیه. همین دلیلی شده برای محبوبیت و همه گیر شدنش در طی دههها. در طی بازی کلاسیک و اولیه، هر بازیکن با تعداد نیروهایی که داره تلاش میکنه تا بیشترین قلمروها رو به اشغال دربیاره تا برنده بازی باشه. سیستم نبرد از سادهترین روش یعنی ریختن تاس تشکیل میشه. بازیکن مهاجم تاسهای قرمز (نهایتا سه تاس) و بازیکن مدافع تاسهای آبی (نهایتا دو تاس) رو میریزه، و در نهایت هم اعداد بالا با هم مقایسه میشن. این مکانیک که در دستهبندی سیستمهای Post-Action Luck قرار میگیره، برای خیلی از گیمرها اصلا خوشایند نیست. آخه چرا باید کلی زحمت بکشی و یه تپه نیرو جمع کنی و بعد دستور حمله بدی و در نهایت تاس بریزی؟؟ خب اگه تاس خوب نیاد که تمومه! کل گردان ممکنه از یه سرباز مافنگی هم شکست بخوره! البته که به وضوح این نسخه از ریسک اصلا برای گیمرها طراحی نشده. چون همین سیستم برای مخاطب کم توقعتر، خیلی هم جذاب و لذتبخشه.
در نسخههای جدیدتر از بازی ریسک، المان ماموریت به بازی اضافه شد که بسیار بازی رو جذابتر کرد: هر بازیکن در ابتدای بازی به شکل مخفیانه ماموریتی رو دریافت میکنه. این ماموریتها میتونن از فتح قارهها باشن تا از بین بردن یک بازیکن خاص (مثلا بازیکن زرد). انجام ماموریت به شکلی که دیگران نتونن متوجهاش بشن باعث میشه بازی هدفمند بشه. یکی از زیباترین ویژگیهای بازیهایی مثل ریسک، امکان مذاکره و صحبت حین بازیه. در ریسک این اتفاق تقریبا در تمام طول بازی رخ میده. مذاکرات ابتدای بازی، که معمولا شامل اتحادهای کوچیک و بزرگ و کلکل و تهدیدهای خیلی بی رمقه، تا انتهای بازی تبدیل میشن به داد و بیداد و خنجر از پشت زدن و اتحاد شکستن و …! و میدونین بدترین اتفاق در ریسک کجا میفته؟ اینکه در پایان بازی بفهمید رفیقتون که در بازی باهاش متحد هم بودین و خیلی هواشو داشتین، ماموریتش از بین بردن شما بوده! برای همین همیشه وقتی دارید این بازی رو به عشاق و زوجهای جوان پیشنهاد میدید مراقب باشید!
ریسک هم مثال مونوپولی، به علت قدمت و سابقهاش، مدلها و انواع بسیار زیادی داره. از تمهای متفاوت گرفته (ارباب حلقهها، لشگرکشیهای ناپلیون، گیم آو ترونز، جنگ جهانی اول و دوم و صدم و …) تا نسخههایی مانند ریسک: لگاسی، که بالکل گیمپلی و تجربه متفاوتی رو عرضه میکنه. در کنار این نسخههای رومیزی، نسخههای دیجیتالی برای PC و موبایل هم عرضه شده. ریسک به دلیل سادگی قوانین و جذابیت ظاهری و تماتیکش، بسیار بازی ورودی خوبی میتونه باشه برای اونایی که چندان با دنیای بازیهای رومیزی آشنا نیستن. اما خب برای جماعت گیمرهای حرفهایتر، ریسک بیشتر مثل بزرگ فامیله که احترامش واجبه، ولی حقیقتا شاید خیلی همنشینی و همصحبتیش، سرگرمکننده هم نباشه.
آلبرت لاموریس، در حین ساختن مستند باد صبا در ایران به خاطر سقوط هلی کوپترش کشته میشه.
قطعا احترامش خیلی واجبه و خوب دوران خوبی که با این بازی گذشته هم خیلی قابل توجه هستند. هرچند مکانیزم اکسترمینیت کردن حریف در نهایت منجر به لطمه روحی در طرف بازنده می شه و لی خوب یک نفر خوشحاله، همین حس در مورد مونوپلی هم قابل مشاهده است. نسخه های جدیدتر ریسک که ماموریت دارند و یا نسخه لگاسی اون جمله آخر رو تعدیل می کنه.
عالی بود!
سلام. یک مقداری مخالف نظر خیلی ها در مورد تاس هستم. چون عموماً همواره باید المان شانس و اتفاقات رو در نظر گرفت. یعنی اینکه به صراحت فکر کنیم در یک بازی چون تمام شرایط به نفع ماست پس ما راحت برنده می شیم شاید منصفانه به نظر بیاد ولی خوب خیلی از بازی ها (همین طور شرایط واقعی) شانس هم برای خودش المان مهمی هست.
این لینک رو شاید همه دیده باشند ولی بازم جالبه احتمالات تاس ها در بازی ریسک.
موافقم
خیلی ممنون .یه سوال داشتم ازچنتا سایت پرسیدم کسی جواب نداد امید وارم پاسخگو باشید اگه ما این بازی رو اماده بخریم کارت های قلمرو اون ۱ یا ۲ تا ستاره داره ولی این کارت های قلمرو عکس سواره نظام پیاده نظام وتوپ خانه است. فرق این دو چیه .من میدونم که اون ستاره ها تعداد نیرو هست ایا این شکل هاهم تعداد نیرو ها هستش. ودر اول بازی باید اون نیرو هارو تون اون منطقه که روی کارت عکسش هست مستقر کنیم.