من همیشه از بردگیمهای دیجیتال بدم میومد. اصلا یعنی چی من تو تختم ولو باشم، حسن خونشون، قلی هم تو کافه، بعد بشینیم بردگیم بازی کنیم. آقا هیچی مثل اصل جنس نیست. بشینیم دور هم بازی کنیم. کل کل کنیم. به شانس بد حسن بخندیم.
من همچین آدمی بودم، تا این که با Tabletopia آشنا شدم و از اون روز من ۱۸۰ درجه عوض شدم.
چند ماه پیش اگه از من میپرسیدید نظرت راجع به بردگیمهای دیجیتال چیه؟ میگفتم آشغاله، بریزش تو سطل زباله. چرا وقت خودت رو الکی تلف میکنی؟
دلیلش هم این بود که تجربه خوبی ازشون نداشتم. البته بخش عمده تجربه من شامل اَپ بازیهایی مثل «تیکت تو راید»، «پندمیک» و این حرفا بود. اکثر این اپها یا کلی باگ داشت، یا تعامل بین بازیکنان در حد صفر بود. اکثر پیغامهایی که رد و بدل میشد اینا بود:
– زود باش دیگه
– نمیخوای بازی کنی؟
– اگه بازی نکنی لفت میدم هااااااا
این پیغامها هم بعد از حدود ۱۵ تا ۳۰ ثانیه شروع می شد. خودم وقت گرفتم که میگم!
به همین دلایل اگر هم بردگیم دیجیتال میخواستم بازی کنم، تنهایی بازی میکردم.
«تِیبل توپیا» وارد میشود!
باید اعتراف کنم که اولش خیلی بدبین بودم.
ولی یک شب توییت «جو برانگو» (Joe Brongo)، طراح بردگیم و پادکستر CardBoard Architects، که دنبال یک نفر برای تست بازی جدیدش بود، نظرم رو جلب کرد. باید درک کنید که من از طرفداران پر و پا قرص پادکست CBA هستم. و به خاطر شانس بازی با «جو» داشتم بال در میآوردم.
بعد از رد و بدل کردن چند پیام تونستیم بازی جدیدش، Escape Pod Scramble، رو بازی کنیم. اونم دو بار!
البته باید بگم «جو» آدم صبوری بود. چون می بایست علاوه بر خود بازی نحوه استفاده از رابط کاربری تیبل توپیا رو به من آموزش میداد. و از همه خجالت آور تر این که، من تا حالا از برنامه «دیسکورد» (Discord) استفاده نکرده بودم. اگر نمیدونید دیسکورد یک برنامه مشابه اسکابپ (Skype) هستش، که به گیمرها اجازه میده در حین بازی با هم در ارتباط باشن.
ولی آقا من جذب بازی شدم. به دو دلیل:
یک اینکه داشتم با جو چت میکردم. اونم نه با اون چت رومهای مزخرف بازیها. بلکه با گفتگوی صوتی.
و دوم اینکه اصلا نمیتونستم باور کنم که چه قدر حس بازی شبیه نسخه فیزیکی بود! هرچند داشتم از طریق ماوس و کیبورد بازی می کردم. ولی نحوه تعامل من با بازی مثل این بود که دارم واقعا مهرهها رو جا به جا میکنم، یا تاس میریزم. و این که «جو» حین بازی داشت اون رو به من یاد می داد… خیلی حس جالبی داشت.
و از اون موقع من عضو تیبل توپیا شدم.
من این همه قصه گفتم، این هم چهار دلیل که چرا من از تیبل توپیا خوشم آمده:
دسترسی به بازی های جدید
شما رو نمیدونم، ولی من به شخصه پول خرید همه بازیهای جدید و باحال رو ندارم. تو بین دوستانم هم کسی نیست که بازی بخره. پس تنها گزینه موجود اینه که صبر کنم، تا بتونم بازیها رو بخرم، که در همین زمان هی بازی جدید بیاد و باز اونا رو هم بخوام. ولی شما میتونید با هزینه یک باره دسترسی سالانه به همه بازیها رو داشته باشید. البته بعضی از بازیها هم مجانیه!
اجازه بدید یه نکتهای هم بگم. لازم نیست بازیها رو جداگانه بخرید. با پرداخت هزینه آبونمان به همه بازیها دسترسی خواهید داشت.
حس حرکت دادن اجزای بازی
میشه گفت تیبل توپیا یک شبیه ساز فیزیک هستش. انگاری شما دور یک میز سه بعدی نشستی و تاس میریزی. یا مهرهها رو تکون میدی. مثلا در بازی Scythe میتونید مهرههاتون رو روی هم سوار کنید! یا اصلا مهرهها و صفحه مربوط به خودتون رو، هر جور که دوست دارید مرتب کنید.
یکی از دلایلی که از نسخه دیجیتال بردگیمها بدم میاد، اینه که خود برنامه اکثر اکشنها رو انجام میده. به شما نشون میده که کدام حرکتها مجاز هستن. پولتون رو جا به جا میکنه و از این قبیل کارها. به نظرم باعث میشه من کمتر رو بازی تمرکز کنم و ذهنم رو درگیر کنم. شما رو نمی دونم ولی اگه همه کارها برام انجام بشه، کمتر از بازی لذت میبرم و درگیر بازی میشم. البته خیلی خوبه که در بازی یادم نره که پولم رو بگیرم، ولی یکی از دلایل قشنگی بردگیمها همینه. تیبل
توپیا همون تجربه بردگیم هستش ولی به صورت آنلاین.
امکان بازی با دوستان
من این اواخر دوستان زیادی تو فضای مجازی پیدا کردم و تعدای از دوستای خوبم هم در کشورهای دیگه یا شهرهای خیلی دور از من هستند. ما خیلی با هم از طریق ایمیل و شبکههای اجتماعی صحبت کردیم. ولی هیچ شکلی از فضای مجازی نمیتونه جایگزین تجربه یک بردگیم مشتی با دوستان باشه. و این جاست که تیبل توپیا واقعا میدرخشه. چون که این امکان رو فراهم کرده بتونی با دوستان در هر زمانی که حال کنیم، خیلی راحت بازی کنیم. این امکان من رو سخت طرفدار تیبل توپیا کرده.
تیبل توپیا مورد اعتماده
قبل از این که اصلا بخوام برای اولین بار از تیبل توپیا استفاده کنم، میخواستم نظر طراحان بازی رو بدونم، پس یه ذره تحقیق کردم. میخواستم بدونم:
– آیا طراحها تیبل توپیا رو تحریم کردهاند؟
– آیا افراد سازنده تیبل توپیا بازی های موجود رو کپی کردهاند که فقط سود ببرند؟
– و این که ناشرهای بازی فراتر از شناخته شدن بازیشون، سهمی هم میبرند؟
و از جواب به این سوالها خیلی خوشحال شدم. چون در تیبل توپیا یک سیستم وجود داره که با در نظر گرفتن میزان دفعاتی انجام یک بازی، به ناشران سهمی میرسه. و طراحان بازیها کاملا از وجود تیبل توپیا خوشحالند.
حالا چرا این موضوع این قدر مهمه؟ به خاطر این که اگر کپی بازیها به صورت مجانی در اختیار عموم قرار بگیره به صنعت بردگیم لطمه میزنه.
سخن آخر
زندگی کردن در سال 2017 واقعا خارق العاده است! چون میتونیم با افراد مختلف در کل دنیا آشنا بشیم و حتا با هم بازی کنیم.
اگر شما هم مثل من بد بین هستید و فکر میکنید که همچین پلتفرمی واقعا حس بردگیم واقعی رو نخواهد داشت، پیشنهاد میکنم یه امتحانی بکنید. مطمئن باشید ضرر نمیکنید.
مقالهای که خواندید برگرفته است از Why Tabletopia Is The Best Digital Board Games Experience که میتوانید در این پیوند ملاحظه کنید.
سلام چجوری بازی کردی من هرکاری کردم نتونستم بازی کنم زنگ زدم به پشتیبانی سرور هر کاری کردم نشد هی بازی حتی تو سایتشم کرش می کرد. لطفا یه مقاله درباره ی نحوه ی بازی کردن بزار ممنون
سرور منظورم سرویس ه
سلام چجوری بازی کردی من هرکاری کردم نتونستم بازی کنم زنگ زدم به پشتیبانی سرور هر کاری کردم نشد هی بازی حتی تو سایتشم کرش می کرد. لطفا یه مقاله درباره ی نحوه ی بازی کردن بزار ممنون
سلام! حل شد 🙂 از استیم گرفتم درست شد راستی تو discord ای دیت چیه؟؟
سلام نمیشه متن ها رو فارسی کرد؟
یا سایت ایرانی مثل تیبل توپیا وجود نداره؟
ببخشید منم همون مشکل پوریا رو دارم
اگر از سایت نمیاره میتونید از طریق نرم افزار استیم هم اجراش کنین
خیلی عالیه . هرکس مشکلی داشت یا خواست بهم پیام بده تو تلگرام تا باهم بازیش کنیم
ایدیم: Frotell@ هست
ایدی دیسکوردم هم: PedramW#6412