رومیز لوگو
0

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

خوب، بد، گِیم

خیلی از ماها آشنایی خودمون با دنیای گاوچرون‌ها رو مدیون فیلم‌هایی هستیم که پیشگامان این ژانر در قرن بیستم ساختند؛ کسانی مثل جان فورد، سام پکین‌پا و مخصوصاً ایتالیایی‌هایی که وسترن‌های اسپاگتی رو رواج دادن. بین علاقه‌مندان بازی‌های رومیزی، بعضی‌ها به‌شدت شیفته‌ی فیلم‌های وسترن هستن و دلشون می‌خواد دنیایی با این حال و هوا رو بیارن روی میز و با یه بازی جانانه، خودشون رو به اون محیط پُرهیجان ببَرن. اگه پیش از این بازی‌هایی مثل !Bang یا Colt Express نتونستن راضی‌تون کنن، احتمالاً بازی جدید Western Legends می‌تونه این کار رو انجام بده. همین الان قاطعانه بگم که این بازی توی ایران پیدا نمی‌شه (نه برای خرید، نه برای امانت گرفتن و نه حتی برای دیدن جعبه‌اش از نزدیک!).

 

اسطوره‌های غرب وحشی

وقتی بازی Western Legends برای جمع‌آوری پول وارد سایت کیک‌استارتر شد، صاحبانش تصمیم داشتن با ۶۰ هزار دلار، سفره‌شون رو جمع کنن و بازی رو بسازن. اما استقبال بیشتر از انتظارشون بود و ۵۰۰ هزار دلار بیشتر از چیزی که می‌خواستن جمع شد. این بازی هنوز وارد بازار نشده و قراره به‌زودی بیاد اما اونایی که نمونه‌های اولیه‌اش رو بازی کردن نظرهای مثبتی درباره‌ش دادن. فعلاً برای این‌که یه دید کلی از این بازی پیدا کنین بد نیست فیلم پیش‌نمایش بازی رو که توی سایت کیک‌استارتر گذاشته شده بود تماشا کنین:

مرد قانون، مرد بی‌قانون

توی «اسطوره‌های غرب وحشی» هر بازیکن نقش یکی از شخصیت‌های تاریخی اون دوره رو بازی می‌کنه و با کارهایی که انجام می‌ده سعی می‌کنه میزان معروف شدن خودش رو بیشتر کنه؛ کارهایی مثل: راندن گله‌ی گاو، جست‌وجوی طلا، سرقت از بانک، درگیری با راهزن‌ها و … که البته می‌تونه از یه ‌طرف توی مسیر تبدیل شدن به یاغی باشه، از طرف دیگه بره به سمت صلح‌طلبی و دستگیری یاغی‌ها. توی شروع بازی، هر بازیکن ۲ تا کارت از ۱۲ تا کارت شخصیت موجود رو برمی‌داره، یکی رو انتخاب می‌کنه و یکی رو می‌ذاره کنار. این‌جوری هر بازیکن دارای شخصیت منحصر به فرد می‌شه. خیلی از این شخصیت‌ها رو قبلاً توی چندتا از فیلم‌های وسترن معروف دیدیم و برامون کاملاً آشنا هستن، مثل:‌ جسی جیمز، بیلی دِکید و وایِت اِرپ. هرکدوم از شخصیت‌ها هم توانایی منحصر به فردی داره که بازیکن می‌تونه برای برنده شدن روش حساب کنه.

 

آخر بازی، بازیکنی که بیشترین امتیاز اسطورگی یا در واقع Legendary Point (که بهش LP می‌گن) رو داشته باشه برنده‌س. بازیکن‌ها باید اول بازی تصمیم بگیرن که چه مقدار LP رو برای برنده شدن در نظر بگیرن (۱۵، ۲۰ یا ۲۵). این انتخاب، کوتاه یا طولانی شدن بازی رو تعیین می‌کنه. کسانی که یاغی می‌شن، برای به دست آوردن امتیازهای بیشتر باید تا جایی که می‌تونن Wanted Point (یا WP) کسب کنن، یعنی اسمشون بره بالای فهرست تحت تعقیب‌ها. کسانی که تصمیم می‌گیرن آدم خوبی باشن و به جامعه‌شون خدمت کنن (شب‌ها مسواک بزنن و زیر ناخن‌هاشون تمیز باشه)، می‌تونن برن سراغ کارهای خوب و با دستگیر کردن یاغی‌های تحت تعقیب، امتیاز مارشالی (Marshal Point یا MP) خودشون رو بالا ببرن.

خرت‌وپرت‌های بازی

می‌شه گفت که تعداد اجزای این بازی واقعاً زیاده. فقط تعداد کارت‌های متنوع توی بازی، که نزدیک ۳۰۰ تا است، این موضوع رو نشون می‌ده. علاوه بر صفحه‌ی نسبتاً بزرگ و شش تا صفحه‌ی جلوِ هر بازیکن، شش تا مهره‌ی مینیاتوری برای نشون دادن بازیکنان وجود داره که رنگ‌های تعویض‌شدنی دارن. شش تا هم مهره‌ی مینیاتوری برای نشون دادن راهزن‌ها و یکی هم برای کلانتر وجود داره. تنوع «جنسی» این خرت‌وپرت‌ها هم زیاده؛ منظورم اینه که هم مهره‌ی پلاستیکی داریم، هم توکن مقوایی، هم نشان فلزی، هم تکه‌های طلا (البته از نوع آکریلیکی) و هم مکعب‌های چوبی. تازه با اضافه شدن افزونه‌هایی که برای این بازی طراحی شده تعداد اجزا بیشتر از این‌ها می‌شه.

 

یه‌کمی از بازی

توی یکی‌دو تا پاراگراف نمی‌شه بازی رو یاد داد، اما برای این‌که حال و هوای بازی دست‌مون بیاد چندتا از کارهایی که بازیکن‌ها می‌تونن انجام بدن رو می‌گم. بازی به‌صورت نوبتی انجام می‌شه. بازیکنی که نوبتش می‌رسه، اول فاز مقدماتی رو انجام می‌ده، یعنی یا ۲ تا کارت می‌کشه، یا ۱ کارت با ۱۰ دلار پول، یا ۲۰ دلار پول بدون کارت. بعد هم اسلحه‌ی اون نوبتش رو انتخاب می‌کنه و وارد فاز دوم می‌شه که اون‌جا باید ۳ تا کار رو برای انجام دادن انتخاب کنه. بعضی از کارهایی که می‌‌شه انجام داد اینه: حرکت، استفاده از کارت، برخورد با یه بازیکن دیگه (دستگیر کردن، دوئل کردن یا سرقت).

اگه مهره‌ی بازیکن توی مکان مناسب باشه، می‌تونه کارهای مخصوص اون مکان رو انجام بده. مثلاً توی معدن می‌شه طلا به دست آورد، توی بانک می‌شه طلا فروخت (یا بانک رو سرقت کرد)، توی فروشگاه می‌شه چیزهایی خرید یا ارتقا داد و توی مطب دکتر می‌شه زخم‌ها رو درمان کرد.

 

داده‌های مرتبط:

  • تعداد بازیکنان: ۲ تا ۶ نفر

  • مدت بازی: ۶۰ تا ۹۰ دقیقه

  • طراح بازی: Hervé Lemaître

  • طراح هنری: Roland MacDonald

  • ناشر: Kolossal Games

 

پیوندها:

شهاب صقری
شهاب صقری

نفس کشیدن توی هوای بُردگیم شادم می‌کنه ... همیشه همین‌طور بوده

ثبت دیدگاه

خوشحال می‌شوم که دیدگاه شما را در مورد مقاله‌ی ارائه شده بدانم.

ممنون می‌شوم در نگارش دیدگاه خود این نکته‌ها را در نظر بگیرید:

  • دیدگاه‌های توهین‌آمیز و ناشایست تایید نمی‌شوند.
  • دیدگاه‌های بی‌ارتباط به محتوای مقاله تایید نمی‌شوند.
  • لطفا از بخش دیدگاه برای مطرح کردن سوال‌های خود استفاده نکنید (به جای آن از دیسکورد رومیز استفاده کنید).

لینک کوتاه