کدام بردگیم به سبک بازی شما می‌خورد؟

مقدمه

در مقاله پیشین ابزاری رو به تفصیل معرفی کردیم، در واقع پرسشنامه‌ای که پس از پاسخ دادن به سوالات اون – 5 دقیقه بیشتر طول نمی‌کشه – گزارشی از سبک بازی (Gaming Style) شما در ویدیوگیم بهتون می‌ده و بازی‌هایی که با سبک شما همخوانی دارن رو بهتون معرفی می‌کنه. در این مقاله سراغ ابزار مشابهی رفتیم که تمرکزش بر بردگیم و بازی فکری است. اما پیش از شروع شاید این سوال براتون پیش اومده باشه:

مگه کلا چند تا بردگیم داریم؟ و از اون مهم‌تر مگه چقدر تنوع سبکی دارن که برای انتخاب به ابزاری نیاز باشه؟

در زمان نوشتن این مقاله تو سایت BoardGameGeek – یه جورایی ویکی‌پدیای دنیای بردگیم محسوب می‌شه – نزدیک به 86000 بازی ثبت شده. این بازی‌ها در 84 مقوله مختلف دسته‌بندی شدن (از سیاست گرفته تا موسیقی) و از 51 مکانیسم مختلف استفاده می‌کنن (از سنگ، کاغذ، قیچی تا داستانگویی). این بازی‌ها توسط بیش از 23000 طراح به وجود اومده و بیشتر از 16000 ناشر تا به کنون در این زمینه فعالیت کرده و می‌کنن. نزدیک به 3700 عنوان از این بازی‌ها تنها مربوط به سال 2016 می‌شه و این درحالیه که هنوز نمایشگاه اسن (Essen) که بزرگترین رویداد سالانه دنیای بردگیم هستش برگزار نشده…

در سال 2015، 162,000 گیمر در نمایشگاه اسن شرکت کردن

پروفایل انگیزشی بردگیم

گراف بدست آمده از پرسشنامه که توسط نگارنده جواب داده شده.
به نظر میاد که می‌بایست در اجتماعی شدن سعی بیشتری کنم.

همون طور که در مقاله پیشین هم گفتیم، قبل از این که به هر یک از مولفه‌های گراف بالا بپردازیم، بد نیست بدونیم که درصدهای نوشته شده به چه معناست؟ در واقع درصدها رتبه هر شخص در قیاس با اشخاص دیگری است که همین پرسشنامه رو پر کردن. پس 80% بدین معناست که امتیاز گیمر در اون مولفه از 80% دیگر شرکت کنندگان بیشتر بوده و از طرف دیگه، 10% یعنی این که 90% شرکت کنندگان از گیمر مورد نظر ما در اون مولفه خاص، امتیاز بیشتری کسب کردن.

درصدهای بالا در بازه 35% – 65% میانگین در نظر گرفته می‌شه و در واقع درصدهای غیرمیانگین (بالاتر از 65% و پایین‌تر از 35%) هستن که بیشتر شخصیت گیمری شما رو تعریف می‌کنن.

مولفه مناقشه (Conflict)

گیمرهایی که امتیاز مناقشه بالاتری دارن، رقابتی‌تر هستن و به بازی‌هایی علاقه دارن که توش می‌تونن مستقیماً بلا سر همبازی‌هاشون نازل کنن. حالا این بلا می‌تونه هر کدوم از این موارد باشه: دزدیدن منابع بازیکنان دیگه، مجبور کردن دیگران به این‌که کارت(ها) رو از دستشون دور بندازن و حتی نابود کردن ساختمان‌ها یا نیروهای اونا. مکانیسم‌های تقابلی، بازی رو پویا(دینامیک)تر می‌کنن چرا که ریسک و احتمال ضرر و زیان رو بالا می‌برن. بالاخره زمانی که شما “بازی تاج و تخت” بازی می‌کنید یا می‌برید یا میمیرید. این جنس گیمرها به بازی‌هایی مثل Cosmic Encounter، Android: Netrunner و Smashup علاقه دارن و در مقابل بازی‌هایی که تعامل بین بازیکنان رو محدود می‌کنه و هر کسی برای خودش بازی می‌کنه (Solitaire Multiplayer) رو نمی‌پسندن(مثل بازی Agricola).

انگیزه فرعی : دستکاری اجتماعی (ُSocial Manipulation)

هر کدوم از مولفه‌های اصلی یک انگیزه فرعی پیوسته هم دارن. گیمرهای با امتیاز بالا در انگیزه “دستکاری اجتماعی” از بازی‌ روانی با دیگران لذت می‌برن. یعنی زمانی‌که قرار نیست قواعد بازی یا تاس نتیجه رو مشخص کنه بلکه قابلیت‌هایی مثل بلوف زدن، فریب دادن و قانع کردن به کار میاد. به تعبیری میدان نبرد اونا “اعتماد سازی” و “مذاکره” هستش. عاشق بازی‌هایی هستن که می‌بایست توش دیگران رو به چیزی متقاعد کرد(به خصوص اگه اون چیز دروغ هم باشه که چه بهتر!). بازی‌هایی مثل Coup, Battlestar Galactica و مافیا. البته که گاهی اوقات آخر بازی دوستاشون میخان سر به تنشون نباشه ولی خوب، اگه هر چند مدت یکبار نتونی به رفیقت دروغ بگی که فایده نداره!

کارت‌هایی از بازی Coup

مولفه استراتژی

گیمرهای این دسته به دنبال چالش‌های شناختی هستن. به این معنی که سرگرمی برای اونا سنجیدن قابلیت‌های فکری خودشونه. پس بازی‌هایی رو ترجیح می‌دن که باید کلی توش فکر کرد و برنامه ریخت و در عوض، بازی به تصمیمات صحیحی که گرفته می‌شه پاداش می‌ده. و همین طور بازی‌هایی که تسلط به استراتژی بازی و مهارت (نه شانس) تعیین کننده نتیجه بازی است. اونا پیچیدگی رو دوست دارن حالا چه این پیچیدگی در قوانین بازی باشه و چه بر اثر برهم‌کنش مکانیسم‌های بازی به وجود اومده باشه. ترجیح می‌دن بازی این فرصت رو بهشون بده تا بتونن به حرکاتشون در بازی سر فرصت و حوصله فکر کنن و استراتژی های دقیقی رو برنامه ریزی و اجرا کنن. احتمالاً اونا رو در حال بازی کردن Terra Mystica, Castles of Burgundy یا Race for the Galaxy می‌بینید.

Terra Mystica

انگیزه فرعی : کشف سیستم‌ها (ُSystems Discovery)

گیمرهایی که امتیاز بالایی در این انگیزه دارن کاشفانی هستن که زمینه‌های علایق اونا متعدد و متنوع هستش. اونا دوست دارن که بروز باشن و آخرین عناوین منتشر شده رو امتحان کنن. وقت می‌ذارن تا بتونن مکانیسم‌های جدیدی رو پیدا و تجربه کنن. تاریخچه و خصوصیات طراحان و ناشران مختلف رو می‌شناسن. از طرفی به مکانیسم‌های خلاقانه علاقمند هستن و از طرف دیگه ذائقه متنوعی دارن و احتمالاً انواع و اقسام بازی‌ها رو امتحان می‌کنن.

گیمرهایی که امتیاز بالایی در استراتژی دارن ولی امتیاز “کشف سیستم” اونا پایین هستش، ترجیح می‌دن که در یک بازی خاص مهارت پیدا کنن. از طرف دیگر گیمرهایی که امتیاز بالایی در هر دو مولفه دارن، دوست دارن که سیستم‌ها و مکانیسم‌های مختلف رو در بازی‌های متفاوت تحلیل و قیاس کنن.

مولفه فانتزی

این دسته از گیمرها دوست دارن که در دنیای دیگری متفاوت از دنیای واقعی غوطه ور بشن. دنیایی با فرهنگ، تاریخ و شخصیت‌هایی رنگارنگ. این که بتونن شخصیت یا شهر اولیه خودشون رو تغییر بدن و به شکلی که مورد نظرشونه در بیارن، حس نقش داشتن در دنیایی دیگر رو در اونا تقویت می‌کنه. دوست دارن که گره‌های داستانی در ضمن بازی کردن باز بشه. از بازی‌هایی مثل Arkham Horror, Descent یا Mice and Mystics لذت می‌برن. برای اونا بازی یه دنیای فانتزی است که می‌بایست با بازی کردن کشفش کنن.

قهرمانان بازی Mice and Mystics

انگیزه فرعی : زیبایی شناسی

این گیمرها عاشق اجزای باکیفیت هستن که هماهنگ با فضای داستانی بازیه. این کیفیت بالا چه در تصویرسازی کارت‌ها و صفحه بازی و چه در مینیاتورهای بازی که نشانگر شخصیت‌ها یا ساختمان‎های بازی هستن، خودش رو نمایان می‌کنه. بازی‌هایی مثل Tokaido, Above and Below و Zombicide از بازی‌های محبوب این دسته است.

با این که انگیزه‌های فانتزی و زیبایی شناسی همبسته هستن ولی ممکنه برخی از گیمرهایی که فانتزی برای اونا مهمه، زیبایی شناسی براشون بی‌اهمیت باشه (مثال: بازی‌های نقش آفرینی قلم کاغذی)و بالعکس (مثال: استوژیت/گمانه/دیکسیت)

نمایی از کارت‌های دریا در بازی Tokaido

مولفه سرگرمی دسته جمعی (Social Fun)

برای این دسته از گیمرها، بازی کردن بیش از همه برای اینه که با دیگران اوقات خوشی رو تجربه کنن. خود بردگیم صرفاً وسیله مناسبیه که دوستان و خانواده رو دور هم جمع کنه و به همه خوش بگذره. اونا دوست دارن در حین بازی با هم حرف بزنن و بخندن (به ویژه بازی‌های دورهمی یا Party Game این قابلیت رو دارن که موقعیت‌های خنده داری ایجاد کنن). در واقع بردگیم برای اونا نقش کاتالیزوری رو بازی می‌کنه تا دورهمی سرگرم کننده‌ای رو داشته باشن. بازی‌های Exploding Kittens, Codenames یا پی شوم مورد علاقه این دسته هستن.

انگیزه فرعی : در دسترس بودن (Acessibility)

گیمرهای این دسته بازی‌هایی رو ترجیح می‌دن که اکثر مردم بتونن بازی کنن و لذت برن. بالاخره اگه شما دوست دارین با دیگران بردگیم بازی کنین خوبه که بازی‌هایی داشته باشین که خیلی‌ها بتونن به سادگی یادبگیرن و بازی کنن گرچه تجربه بازی چندانی نداشته باشن.  در عین حال اگه دوست دارن تو جمع های خانوادگی بازی کنن، این که بازی موضوع خانواده پسندی داشته باشه خودش مزیتی محسوب می‌شه. احتمالاً در کلکسیون بازی‌های اونا بازی‌هایی مثل King of Tokyo, Takenoko یا Ticket to Ride دیده می‌شه.

King of Tokyo

و باز هم خزبن! یا همون “خیلی زیاد بود نخوندم”

خوب، همین الان به این پیوند برید و به پرسشنامه پاسخ بدید تا پروفایل خودتون رو ببینید. نسخه بردگیم این ابزار هنوز به اندازه نسخه ویدیوگیم کامل نیست و ابزارهای “موتور پیشنهاد بازی” (Game Recommender Engine) و  “موتور بازی باهمدیگر” (Game Together Engine) رو نداره. دلیلش هم اینه که بر خلاف نسخه ویدیوگیم که با بررسی داده‌های بیش از 140،000 گیمر به وجود اومده، نسخه بردگیم تنها به تحلیل داده‌های 1500 گیمر پرداخته. ولی این نوید رو بهتون می‌دم که هر کدوم از ما که این پرسشنامه رو پُر می‌کنیم جز این که با سبک بازی و شخصیت گیمری خودمون بیشتر آشنا می‌شیم، به تصحیح الگوریتم‌ برنامه هم کمک می‌کنیم و احتمالاً در آینده نزدیک ابزارهایی که نام برده شد برای نسخه بردگیم هم تولید خواهد شد.

در پایان باز هم تاکید می‌کنم که این پرسشنامه نه امتحان هستش و نه مسابقه. پس درصد بالا لزوماً بهتر نیست. اتفاقاً برای گیمرهایی که درصد خیلی بالا یا خیلی پایینی در یک یا چند مولفه دارن، پیدا کردن بازی‌ای که بتونه اونا رو راضی کنه سخت‌تره. چرا که اکثر بازی‌ها دنبال این هستن که گیمرهای متوسط در ژانر خودشون رو راضی نگه دارن.