مواد لازم برای تهیه همبازی - قسمت اول

خب بازی آماده است، قوانینش هم که حسابی خونده شده، یه میز خوب هم براش آماده کردیم و زمان بازی کردنه، ولی… متاسفانه کسی رو نداریم که باهاش بازی کنیم! یکی از اساسی ترین مشکلات علاقمندان به بازیهای رومیزی همیشه همین بوده و هست! اما شاید لازم نباشه که حتما دوست های جدیدی پیدا کنیم که خوره ی بردگیم باشن تا بتونیم بازی کنیم؛ شاید بتونیم با خوندن این متن (که ترجمه ای است از این متن) خودمون همبازی بسازیم!

دنیای بازی های رومیزی برای اون هایی که سعی می کنن ازش دوری کنن گنگ و پیچیده، خسته کننده یا حتی یه کار بچگونه به نظر می رسه. اگر از این جور آدم ها زیاد دور و برتون هست و دوست دارید کاری کنید که با شما همراه بشن یا حداقل نظرشون در مورد بازی های رومیزی عوض بشه، کمر بندها رو ببندید و این متن رو تا ته بخونید تا بدونید چطور می شه دوست ها و خانواده ی به ظاهر بی علاقتون رو هم به این دنیای بی انتها وارد کنید.

گروهتون رو بشناسید و ترکیب درستی از بازی ها براشون آماده کنید

اول مطمئن بشید خلق و خوی اون هایی که می خواید باهاشون بازی کنید رو خوب می دونید. اگر بتونید از در علایقشون وارد بشید و اون ها رو به روش خودشون سر ذوق بیارید برگ برنده دست شماست و مطمئن باشید به همتون حسابی خوش می گذره! چون خودتون می خواید یه بازی رو انجام بدید دوستتون رو مجبور نکنید تا اون رو  بازی کنه. روی اینکه قرار توی دورهمیتون به همه خوش بگذره تمرکز کنید. به این فکر کنید که کدوم تم ها می تونه برای اون ها جذاب باشه؟ فکر می کنید به بازی های رقابتی علاقه داشته باشند یا مثبت تر از این حرفان؟ قبلا چه بازی هایی انجام دادن؟ مثلا بازی مثل Dead of Winter شاید برای کسی که علاقه ای به داستان های پر از زامبی نداره، بازی های رقابتی رو ترجیح می ده و قبلا بازی های survival امتحان نکرده نتونه خیلی جذاب باشه.

اگر هنوز تجربه ی کافی توی علاقمند کردن مردم به بازی های رومیزی ندارید، گروه های بزرگی که هر کدوم علایق متفاوت و خاص خودشون رو دارن نمی تونید به این راحتی کنترل کنید؛ پس اول از دوستان نزدیک و خانوادتون شروع کنید. اگر دوستانی هم دارید که خودشون خوره ی این بازی ها هستند شاید بد نباشه توی این جمع دعوتشون کنید. بودن همچین آدم هایی در کنار شما بهتون کمک می کنه تا راحتتر و سریعتر بقیه رو به بازی علاقمند کنید، قوانین رو بهتر توضیح بدید و سطح انرژی جمع رو بالا نگه دارید.

یه چیزی رو یادتون باشه که ممکن هرچقدر هم که تلاش کنید نتونید بعضی ها رو به بازی کردن علاقمند کنید. بعضی ها شاید حتی از اول پیشنهادتون برای بازی کردن رو رد کنند یا بعد از یه کم بازی کردن فکر کنن که بازی به دردشون نمی خوره. خودتون رو سرزنش نکنید! نمی تونید به زور کسی رو به کاری علاقند کنید. بیشتر روی اون هایی که به نظرتون مشتاق یاد گرفتن و آشنا شدن با بازی های رومیزی میان تمرکز کنید. کسی چه می دونه! شاید یه کم بعد که اون دوست بی علاقتون دید که چقدر داره به همه خوش می گذره دلش خواست یه بار دیگه تلاشش رو بکنه!

با بازی های gateway دلشون رو بدست بیارید!

احتمالا نمی خواید که دوستان و خانوداتون رو با بازی عمیقی مثل Civilization غرق کنید! ولی خیلی دلتون می خواد راه حلی پیدا بشه که مونوپولی رو از ذهنشون بیرون کنید؛ وگرنه تا اینجای متن نیومده بودید! اینجا است که بازی های gateway به دادتون می رسن. این بازی های جمع و جور ولی به غایت جذاب می تونن کاری کنن که جمع دوستاتون تا ابد گرفتار بازی های رومیزی بشن! این بازی ها مثل الفبای بازی های رومیزی بهتون کمک می کنند تا کم کم دست همبازی هاتون رو بگیرید و اونا رو به طرف بازی های سنگین تر بعدی ببرید.

قبل از اینکه عجله کنید این چند نکته رو برای انتخاب بازی Gateway مناسب به خاطر داشته باشید:

– راحت یاد گرفته می شن: بازی gateway بازی هایی هستند که هر کسی بتونه اون رو  ظرف 10 الی 15 دقیقه یا بعد از چند دور بازی کردن یاد بگیره. بیشتر بازی های party game این ویژگی رو دارن؛ ولی بهتر بازی رو انتخاب کنید که مکانیک های متنوع تری داشته باشه که توی بازی های مختلف و پیچیده دیده می شن. این طوری وقتی دارید یه بازی پیشرفته رو توضیح می دید خیلی راحت می تونید بگید که: “این بازی خیلی آسونه و خیلی شبیه فلان بازی که قبلا بازی کردیم می مونه …”

– از همون اول بازی کردنش لذت بخشه: این یک نکته بسیار مهمه. خیلی از بازی های به اصطلاح “راحت یاد گرفته می شن ولی استاد شدن توشون مشکله”. همچین بازی نمی تونه دور اول خیلی جذاب باشه. اولین دور اون بازی باید مفرح و هیجان انگیر باشه و بازیکن رو برای امتحان کردن بازی های بیشتر تشویق کنه.

– به موقعیت و حال و هوا می خورند: بسته به اینکه با چه کسانی بازی می کنید، بعضی بازی های gateway بهتر از بقیه جواب می دن. مثلا اگر دوستانی دارید که خیلی اجتماعی هستند، بازی که نیاز به تمرکز و سکوت داره نمی تونه گزینه ی درستی براشون باشه. یا مثلا اگر تعداد بازیکن ها کم هست، بازی که می دونید تو تعداد بالا بیشتر جالب می شه رو کنار بذارید. یادتون باشه که هدفتون از این جلسه ی بازی علاقمند کردن اون ها به بازی کردنه نه اینکه بشینن با شما بازی که دوست دارید رو بازی کنن! اول باید جذب بازی کردنشون کنید و بعد بازی های مورد علاقه ی خودتون رو بهشون معرفی کنید.

وقتی دارید بازی مناسب رو انتخاب می کنید سلیقه ی مخاطبتون رو هم در نظر داشته باشید و بازیی انتخاب کنید که تم اون با حال و هوای دوستاتون هماهنگ باشه. دوستاتون بیشتر دنبال چه موضوع هایی هستند؟ اگر به هنر علاقه دارند شاید بازی مثل Dixit (یا همون استوژیت خودمون) انتخاب خوبی باشه. اگر خوره ی داستان های فراطبیعی ترسناک هستند می تونید One Night Ultimate Werewolf رو بهشون پیشنهاد بدید. اگر به داستان های فضایی علاقه دارن Star Fluxx رو امتحان کنید یا اگر خیلی اهل شوخی و خنده هستن cards Against Humanity که همیشه آخرش همه رو به خنده می ندازه بهترین انتخاب شما است. این لیستی از بازی های gateway دیگه هست که می تونید گزینه ی مناسبتون رو از بینشون پیدا کنید. قطعا این لیست همه ی انتخاب هایی که دارید نیست ولی پیشنهادهای خوبی برای شروع کار می تونه باشه:

•  Apples to Apples
• Betrayal at House on the Hill
• Settlers of Catan
• Love Letter
• King of Tokyo
• Super Fight
• Takenoko
• Carcassonne
• 7 Wonders
• Dominion
• Pandemic
• Ticket to Ride
• Code Names
• Hanabi
• Two Rooms and a Boom
• Bang!

اولین تجربه ی بازی کردنشون رو به صورت یک رویداد در بیاوردید

وقتی دارید دوستانتون رو به اولین دورهمی بازی های رومیزی دعوت می کنید، اون رو یه کم رسمی تر و به صورت یک مهمونی برنامه ریزی شده برگزار کنید. اینکه بهشون بگید “فردا بیاید دورهمی یه بازی بزنیم” شاید روی اونایی که قبلا زیاد بازی های رومیزی کردن جواب بده ولی برای بقیه باید یه کم بیشتر مایع بذارید!

با این دورهمی مثل یه قرار واقعی رفتار کنید؛ زمان و مکان دقیق مشخص کنید و به اینکه می خواید دقیقا چیکار کنید از قبل خوب فکر کنید. باید اون زمان رو کاملا به بازی کردن احتصاص بدید نه اینکه یه بخشی از مهمونی بخواید یک دفعه همه رو عاشق بردگیم کنید! به اون هایی که می خواید دعوت کنید و بازی مناسبشون فکر کنید و بعد دعوتشون کنید. مثلا اگر دوستانی دارید که عشق فیلم ترسناک هستند بهشون بگید “یه بازی گرفتم به اسم Betrayal at House on the Hill که خیلی ترسناک به نظر می رسه. نظرتون چیه فلان روز جمع بشیم بازیش کنیم؟”