رومیز لوگو
0

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

معرفی بردگیم به آدم بزرگ ها

مقدمه

در این مقاله درباره ی این صحبت می کنیم که “چه بازی رو به چه کسی باید پیشنهاد کنیم؟” با این پیش فرض که شخص/اشخاص موردنظر ما بزرگسالانی هستن که چندان تجربه بازی ندارن. اگه این شخص شخیص خود شما خواننده گرامی این مطلب هستید پیشنهاد می کنم مقدمه رو درز گرفته و مستقیماً بازی های پیشنهادی رو یه نگاه بندازید.

به دفعاتی فکر کنید که حسابی از بازی کردن لذت بردید و یا به عبارت بهتر بازی براتون خاطره شده. احتمالاً زمانی که بخواهید برای دیگران تعریف کنید، شروع  داستان یه چیزی تو این مایه ها می شه :  “اون دفعه که داشتیم با فلانی و بهمانی، فلان و بیسار بازی رو می کردیم…”

تو همین یه جمله ی نصفه نیمه ی شکسته بسته یه نکته مهم می شه پیدا کرد و اونم “حضور دیگران”هستش. در واقع بازی زمینه ای رو فراهم کرده که یکی از بازیکنان با خلاقیت، ظرافت، هوشمندی و یا حتی شانس محض، حرکتی بزنه که به یاد ما بمونه. مثلاً این که در یه بازی همکاری یکی تو لحظه آخر تاس جفت شش بیاره و یا اون کارتی رو که همه منتظرش بودن رو بازی کنه. یا در یه بازی نقش آفرینی، معمای اصلی یا گره داستان  رو رمزگشایی کنه.

مخلص کلام این که بازی های بردگیم/کارتی/نقش آفرینی بازی هایی گروهی هستن و از اون جایی که هر گروهی سلیقه خاص خودشو داره ممکنه بازی که برای یک گروه جذابه برای گروه دیگه جالب نباشه. در عین حال به خاطر داشته باشید که شما هم عضوی از این گروه هستید و زمانی به شما خوش خواهد گذشت که به گروه خوش گذشته باشه.

و اما پیشنهادات

این که چه بازی جذاب هستش و چه بازی حتی اصلاً بازی نیست بلکه فقط یه “فعالیت دسته جمعی” است همیشه مورد بحث و جدال بوده و هست. اما همه اتفاق نظر دارن که افراد مختلف با بازی های متفاوتی سرگرم می شن.

حالا فرض کنید که یه جمعی هستین که اکثریت گیمر نیستن و از شما درخواست می شه که به عنوان یه گیک(خوره) یه بازی رو پیشنهاد بدین. در این حالت بازی های دورهمی گزینه مناسبی هستن:

یکی از نکات مثبت بازی های دورهمی اینه که یخ جمع رو می شکونه و افراد بعد از بازی کردن احساس نزدیکی بیشتری نسبت به هم پیدا می کنن(خلاصه این که با یه تیر دو نشون زدین با این که میخاین بازم توضیح بدم؟!) نکته مثبت دیگه ی این دست از بازی ها اینه که افراد درون گرا هم می تونن بازی کنن بدون این که تحت فشار قرار بگیرن و همه ی عالم و آدم روی اونا زوم کنن.

داروغه ی ناتینگهام

داروغه ی ناتینگهام

 

خوب حالا فرض کنید که بعد از چندین و چند بار بازی کردن بازی های دورهمی، جمع کذایی آمادگی این رو پیدا می کنه که بازی هایی کمی تا حدی استراتژیک تر رو بازی کنه. در این زمان هستش که بازی های همکاری به کمک شما میان:

نکته مثبت بازی های همکاری اینه که فشار کمتری روی هر بازیکن هستش چراکه همه بازیکنان حین بازی در مورد گزینه های انتخابی با هم مشورت می کنن.

پاندمیک

پاندمیک

 

سناریویی رو در نظر بگیرید که تعدادتون نسبتاً کمه(2 الی 4 نفر) و در نتیجه بازی های دورهمی گزینه مناسبی نیستن. اینجاست که علاوه بر بازی های همکاری می تونید بازی های Gateway رو هم امتحان کنید. قبل از این که بازی ها رو با هم مرور کنیم، این نکات رو در نظر بگیرید:

  • آیا هم بازی های شما به بازی های انتزاعی علاقه دارن؟ اگر جواب مثبته که فبهالمراد چرا که دست شما در انتخاب بازی کاملاً بازه.
  • آیا هم بازی های شما به تم خاصی علاقه دارن؟ برای مثال فانتزی، علمی تخیلی و یا ترسناک
  • آیا هم بازی های شما بازیکنانی رقابتی هستن؟ به این معنی که دوس دارن تو بازی نبرد مستقیم با دیگران داشته باشن؟ در این صورت پیشنهاد می شه از بازی های سبک اروپایی حتی المقدور دوری گزینید. بله بله، می دونم که بازی هایی مثل اگریکولا، کورنا، بورگوندی(و دیگر بازی های اساتید گرامی اوه رزنبرگ و اشتفان فلد) از محبوب ترین و مهم ترین برد گیم های دنیا هستن ولی باز هم خاطرنشان می کنم بازی یعنی بازی با دیگران و اگر به هم بازی های شما خوش نگذره به شما هم خوش نخواهد گذشت. در عین حال پیشنهاد می کنم در بازی های رقابتی که مهارتی هم هستن، بازیکنان دیگر رو – که برای بار اول بازی می کنن – با خاک یکسان نکنید، تا باز هم حاضر بشن با شما بازی کنن.

پیشنهادات:

Ticket to Ride

Ticket to Ride

 

در پایان پیشنهاد می کنم هر بازی رو که انتخاب می کنید به این نکته توجه داشته باشید که در هر نوبت از بازی گزینه های انتخابی محدودی رو برای بازیکن داشته باشه، تا کسانی که مبتدی هستن سرسام نگیرن.

 

اقتباس آزاد از How to Introduce Board Games to Adults

کامبیز سیروس بخت
کامبیز سیروس بخت

آغاز آشنایی‌اش با دنیای بازی‌های رومیزی از زمانی شروع میشه که روی بازی‌های استراتژیک آنلاین کار می‌کرده. دورانی که «تراوین» در اوج محبوبیت خودش بوده. در مصاحبه‌ای طراح بازی تراوین منبع الهام خودش رو بازی «کاتان» اعلام می‌کنه. سوال پیش میاد که کاتان دیگر چیست و مگه جز مونوپولی و ریسک بازی فکری دیگری هم داریم؟ همین سوال به ظاهر ساده، سرگرمی و بلکه هم زندگی‌اش رو یکسره تغییر میده...

ثبت دیدگاه

خوشحال می‌شوم که دیدگاه شما را در مورد مقاله‌ی ارائه شده بدانم.

ممنون می‌شوم در نگارش دیدگاه خود این نکته‌ها را در نظر بگیرید:

  • دیدگاه‌های توهین‌آمیز و ناشایست تایید نمی‌شوند.
  • دیدگاه‌های بی‌ارتباط به محتوای مقاله تایید نمی‌شوند.
  • لطفا از بخش دیدگاه برای مطرح کردن سوال‌های خود استفاده نکنید (به جای آن از دیسکورد رومیز استفاده کنید).

  1. هدی گفته؛
    23:27 1394/11/19

    ممنون از توضیحات ,پیشنهادات وبیان دوستداشتنی شما..به نظرم جای بازی “رزیسدنس” که با وجود تنشی که ایجاد میکنه اما برای دور همی هایی که تعداد زیاده خالی بود .بنظرم هیجان خوبی برای وقتی که کسل شدیم این بازی به همراه میاره.ممنون ,لذت بردم.

    • کامبیز سیروس بخت گفته؛
      11:50 1394/11/20

      ممنون از شما
      کلا بازی های بر پایه مافیا/گرگینه یه مقاله جدا میخاد
      😉

  2. مازیار گفته؛
    16:01 1395/01/09

    من به شخصه امیدوارم توی بازی هایی که با هم کردیم نهایت تلاشت رو کرده باشی و بازی رو شل نگرفته باشی که در این صورت انتقامی سخت در راه است 🙂
    واقعا از تمام پیشنهادات بازی که به من دادی لذت بردم. تک تکشون محشر بودن

    • کامبیز سیروس بخت گفته؛
      16:03 1395/01/09

      نه عمو جان شما یه گیمر حرفه ای هستی، اون یه دفه ای هم که من بردمت تو میج نایت دلیلش همین بود که دفه اولت بود 😉

  3. مهسا گفته؛
    23:46 1398/12/29

    سلام.این بازی ها خارجی هستن داخلشون راهنمای بازی فارسی داره ؟ من مغازه دارم و مشتریهام درخواست بازیهای فکری بزرگسالان دارن با توجه به قیمتهاشون باید بدونم که بر فرض تهیه میتونم راحت بفروشم یا راهنماش فارسی نیست.
    سوال دوم اینکه اینجاهایی که معرفی کردید ایا اگر به تعداد بخوام با قیمتی بهم میفروشن که منم بتونم از فروششون سود لازم را ببرم؟یا فقط تک فروشی هستن

    • امیر سلامتی گفته؛
      18:15 1399/01/01

      سلام. پیشنهاد می‌کنم فعلا بازی‌های بزرگسال ایرانی که خیلی هم زیاد هستند بیارید.
      برای تهیه‌ باید با فروشگاه‌های بازی صحبت کنید.

لینک کوتاه